Stanisław Rozumkiewicz

Cyprian
Stanisław Rozumkiewicz
Kapelan
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 maja 1892
Lwów

Data i miejsce śmierci

16 lub 17 lipca 1920
Lida

Miejsce pochówku

Cmentarz Obrońców Lwowa

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

1916

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Stanisław Cyprian Rozumkiewicz (OFMConv) (ur. 8 maja 1892 we Lwowie, zm. 16 lub 17 lipca 1920 w Lidzie) – polski franciszkanin, kapelan Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 8 maja 1892 jako syn Wojciecha i Pauliny. Kształcił się w szkołach w rodzinnym Lwowie. Wstąpił do Zakonu Braci Mniejszych Konwentualnych. Otrzymał imię zakonne Cyprian. Studiował w seminarium franciszkańskim w Krakowie. Sakrament święceń otrzymał w 1916. Podczas I wojny światowej został powołany do c. i k. armii, służył jako kapelan szpitalu epidemicznym w Krakowie od 1917 do stycznia 1918, następnie posługiwał w jednostkach armii austriackiej, do połowy 1918 w strukturze 59 Dywizji Piechoty, do kresu wojny w listopadzie 1918 w 1 pułku ułanów.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Od 14 stycznia 1919 pełnił funkcję kapelana 36 pułku piechoty. Uczestniczył w wojnie polsko-ukraińskiej i wojnie polsko-bolszewickiej. Pełniąc posługę duszpasterską w drodze do szpitala został bestialsko zamordowany przez patrol bolszewików[1] 16 lub 17 lipca 1920 w Lidzie.

Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa (kwatera II, miejsce 42).

Pośmiertnie został awansowany do stopnia majora i odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2][3]. Przekazanie orderu rodzicom kapłana zorganizowano podczas uroczystości 15 sierpnia 1937[4].

Przypisy

  1. ↑ Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. T. 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, s. 41.
  2. ↑ Wykaz duchowieństwa wojskowego oraz parafij, kościołów i kaplic wojskowych wyznania katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej na 1928r.. Warszawa: Polowa Kuria Biskupia, 1928, s. 74.
  3. ↑ Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920. T. 36 Pułk Piechoty Legii Akademickiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1930, s. 60.
  4. ↑ Odznaczenia w Polskim Radio. „Wschód. Prasowa Agencja Informacyjna”, s. 1, Nr 1546 z 10 sierpnia 1937. 

Bibliografia

  • Stanisław Rozumkiewicz. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2016-04-05].
  • Stanisław Rozumkiewicz. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2016-04-05].
  • Wanda Roman: Kapelani wojskowi – bohaterowie wojny polsko-sowieckiej 1919-1920. Centralne Archiwum Wojskowe. s. 8. [dostęp 2016-04-06].