Suchań

Suchań
miasto w gminie miejsko-wiejskiej
Ilustracja
Rynek w Suchaniu
Herb
Herb
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

stargardzki

Gmina

Suchań

Prawa miejskie

1808

Burmistrz

Stanisława Bodnar

Powierzchnia

3,57[1] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


1387[1]
389[1] os./km²

Strefa numeracyjna

(+48) 91

Kod pocztowy

73-132

Tablice rejestracyjne

ZST

Położenie na mapie gminy Suchań
Mapa konturowa gminy Suchań, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suchań”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Suchań”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Suchań”
Położenie na mapie powiatu stargardzkiego
Mapa konturowa powiatu stargardzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suchań”
Ziemia53°16′43″N 15°19′29″E/53,278611 15,324722
TERC (TERYT)

3214114

SIMC

0979716

Urząd miejski
ul. Pomorska 72,
73-132 Suchań
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku
Strona internetowa

Suchań (niem. Zachan) – miasto w Polsce w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Suchań.

Ośrodek administracyjny rolniczej okolicy. Dawny gród, osada i zamek książęcy przekazany w XIII wieku joannitom na komturię. Od 1654 należał do Brandenburgii. Zachowany dawny układ urbanistyczny o kształcie wrzeciona (na starą zabudowę miasta składają się domy wykonane w typie szachulcowym i muru pruskiego).

Położenie

Miasto znajduje się na terenie dzisiejszego województwa zachodniopomorskiego, w powiecie stargardzkim. Jest siedzibą gminy Suchań. Położone jest na Pojezierzu Ińskim[2]. Przez miasto przepływa niewielka struga, Reczyca.

Suchań znajduje się w odległości około 20 km od Stargardu, 18 km od Choszczna, około 80 km od Gorzowa Wielkopolskiego oraz około 60 km od Szczecina.

Historia

Suchań - litografia z XIX wieku

Około V wieku n.e. w okolice Suchania przybyli przybysze z wyspy Bornholm, którzy założyli tu odkrytą w 2006 roku osadę składającą się z ziemianek[3]. Nie jest wiadomym, kiedy została porzucona.

W początku X wieku ludność słowiańska zbudowała tu gród obronny.

Pierwsza wzmianka o Suchaniu pochodzi z 12.08.1269 roku jako lennie rycerskim.[4] Dokument dotyczył klątwy rzuconej przez legata papieskiego, Alberta Wielkiego, na Barnima I, jego ochronę oraz rycerstwo. Przyczyną był spór księcia wraz z joannitami ze Stargardu oraz Korytowa, do którego przyczyniły się książęce długi. Ponieważ joannici nie byli w stanie ich wyegzekwować, posłużyli się falsyfikatami, w których prawem zastawu przejęli część pomorskich dóbr, w tym Suchań.[5]

W celu umocnienia swojej zdobyczy we wschodniej części dzisiejszego miasta joannici zbudowali zamek na planie czworoboku, który do czasu budowy zamku w Swobnicy był ich najważniejszą siedzibą w tej części Pomorza. W 1295 r. książęta pomorscy oficjalnie nadali go joannitom zachowując jednak zwierzchnictwo terytorialne. W 1312 r. zamek stał się siedzibą joannickiego komtura. Obecnie istniejąca historyczna część miasta położona jest na równinie, wzdłuż dawnego traktu ze Szczecina i Stargardu na Mazowsze. W 1487 Suchań jest wzmiankowany jako miasteczko[6] (forma pośrednia między wsią, a miastem), rządzone wg porządku wiejskiego. Uznanie jako miasto (gmina o ustroju miejskim), zyskał dopiero w 1808 roku ordynacją całości miast pruskiej monarchii (tzw. ordynacją pruską wprowadzoną 19.11.1808).[7][8]

W okresie reformacji joannici sprzedali miasto Wolfowi Borcke, jednak książęta pomorscy nie zatwierdzili tej transakcji. W 1551 r. Suchań przeszedł pod zarząd dóbr książęcych w Szadzku. W 1637 zmarł Bogusław XIV, co zbiegło się z najazdem Szwedów na Pomorze i do końca wojny miasto przechodziło z rąk do rąk.

Układ urbanistyczny miasta to rynek z zabudowaniami z XVIII i XIX w., a dominującym elementem zabudowy jest gotycki kościół z końca XV w. Od 1653 miasto znajdowało się pod panowaniem brandenburskich Hohenzollernów. W 1701 wcielono je do Królestwa Pruskiego i aż do 1709 pozostawało w bezpośrednim posiadaniu rodziny von Schwerin. W końcu XVIII wieku na miejscu zamku zbudowano dwór. W XIX w. istniał przy mieście folwark, który w latach 1828–1831 częściowo rozparcelowano. Na gruntach pofolwarcznych powstała kolonia Suchań. Od 1850 stanowiła wraz z miastem jedną jednostkę administracyjną. Od września 1851 (prawdopodobnie do połowy lat 30.) na terenie miasta działał Elisabethstift, będący przytułkiem dla młodych dziewcząt (sierot oraz tych z ubogich domów).[9]

Miasto, na wskutek działań wojennych, zostało w 1945 roku zniszczone w 50%. 02.03.1945 r. wojska radzieckie wkroczyły do miasta.

Władze polskie zaczęły funkcjonować w dniu 23.03.1945, wówczas urząd burmistrza objął Edward Bartos. Pierwsi osadnicy pojawili się w kwietniu i maju 1945 r. Organizację szkolnictwa powszechnego powierzono Dionizemu Abramowiczowi (szkoła rozpoczęła działalność 25 maja 1945 roku). W 1984 roku wybudowano obecny obiekt szkolny[10]. W 1985 roku w centrum odsłonięto głaz pamiątkowy z napisem „Dla upamiętnienia 40 rocznicy wyzwolenia Suchania przez AR i powrotu tych ziem do Macierzy”[11]. Do roku 1998 Suchań należał administracyjnie do województwa szczecińskiego.

W 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę, przed budynkiem szkoły odsłonięto tablicę upamiętniającą to wydarzenie.

Zabytki

Kościół p. w. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
  • Młyn Dolny[12] (zniszczony w pożarze wraz z dużą częścią wyposażenia) i tama po Młynie Górnym,
  • dęby szypułkowe,
  • pozostałości cmentarza żydowskiego,
  • pozostałości fundamentów i wałów średniowiecznego zamku Joannitów z XIII wieku,

Instytucje

Na terenie miasta funkcjonują:

  • Urząd Miejski,
  • Posterunek Policji,
  • Ochotnicza Straż Pożarna,
  • Niepubliczny Ośrodek Zdrowia oraz apteka,
  • Placówka pocztowa,
  • Żłobek i przedszkole,
  • Szkoła Podstawowa im. Janusza Kusocińskiego[13],
  • Biblioteka Publiczna,
  • Parafia Rzymskokatolicka,
  • Gminny Dom Kultury,
  • Leśnictwo (podlegające Nadleśnictwu Dobrzany).

Sport

W mieście znajduje się piłkarski stadion sportowy oraz obiekty sportowe szkoły (zespół boisk, sala gimnastyczna). W szkole działa Ludowy Uczniowski Klub Sportowy „Kusy”. Na terenie gminy oraz miasta działa Ludowy Zespół Sportowy „Orkan Suchań”, w którym trenują i grają piłkarze w grupach: seniorów, juniorów oraz trampkarzy.

Ciekawostki i legendy

  • przez Suchań przechodził prawdopodobnie szlak Celtów,
  • pod kościołem mogą znajdować się krypty grobowe,
  • miasto ma specyficzny mikroklimat: w czasie deszczu, w centrum Suchania jest go mniej, niż na wysokości skrzyżowania Sadłowo-Słodkówko (ok. 2km), czy w okolicznym Suchanówku.

Przypisy

  1. a b c Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2022 roku [online], Główny Urząd Statystyczny, 7 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-08] .
  2. Pojezierze Ińskie - mapa szlaków turystycznych [online], mapa-turystyczna.pl [dostęp 2023-08-13]  (pol.).
  3. W Suchaniu badają osadę skandynawskich przybyszów [online], archeowiesci.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-17] .
  4. https://kpbc.umk.pl/Content/23539/PDF/Pomorze_062_03.pdf?fbclid=IwAR0ZlB5WTGJsPcxY6jOS4qF57Pjmf_GEMc_K_YqvFd7NGbduY96gRsWC_yw
  5. Jak Barnim I popadł w konflikt z joannitami? [online], histmag.org [dostęp 2023-08-13] .
  6. Gustav (1829-1864)G.(1. 1. ) Kratz Gustav (1829-1864)G.(1. 1. ), Die Städte der Provinz Pommern : Abriss ihrer Geschichte, zumeist nach Urkunden, in Commission bei A. Bath, 1865, s. 558 [dostęp 2023-08-13] .
  7. H. Berghaus: Landbuch des Herzogthums Pommern und des Fürstenthums Rügen. 2: Der Saziger Kreis, insonderheit die Stadt Stargard.
  8. AndrzejA. Bierca AndrzejA., MarcinM. Majewski MarcinM. (red.), Katalog zabytków powiatu stargardzkiego. T. 2, Stargard: Muzeum w Stargardzie, 2010, Strona 248, ISBN 978-83-61456-28-5 [dostęp 2024-01-30] .
  9. Rettungshaus für sittlich verwahrloste Kinder (Elisabethstift) zu Zachan., Archiwum Państwowe w Szczecinie  (niem.).
  10. Zespół Szkół Publicznych w Suchaniu - Historia. [dostęp 2014-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-03)].
  11. Rada Ochrony Pomników Walki i Męczeństwa, ”Przewodnik po upamiętnionych miejscach walk i męczeństwa lata wojny 1939- 1945", Sport i Turystyka, 1988, ISBN 83-217-2709-3, str. 709
  12. https://zabytek.pl/pl/obiekty/suchan-mlyn-wodny-ob-elektryczny
  13. Szkoła Podstawowa im. Janusza Kusocińskiego w Suchaniu [online], spsusuchan.edupage.org [dostęp 2023-08-13] .

Bibliografia

  • Wiejska Inicjatywa Rozwoju – Biuletyn Urzędu Miasta i Gminy w Suchaniu
  • p
  • d
  • e
Gmina Suchań
Miasto
  • Suchań
Sołectwa
Miejscowości niesołeckie
Części wsi
Nieof. części wsi

Herb gminy Suchań

  • p
  • d
  • e
Miasta
Gminy miejskie
Gminy miejsko-wiejskie
  • Chociwel
  • Dobrzany
  • Ińsko
  • Suchań
Gminy wiejskie
  • Dolice
  • Kobylanka
  • Marianowo
  • Stara Dąbrowa
  • Stargard

  • p
  • d
  • e
Powiat stargardzki (1946–1975)
Przynależność wojewódzka
  • woj. szczecińskie
Miasta
  • Chociwel (Chociwol)
  • Dobrzany (Dobrzanek)
  • Ińsko
  • Stargard Szczeciński (Stargard) (do 1973 )
  • Suchań
Osiedla (1954–72)
  • Kluczewo (1959–61 )
Gminy wiejskie
(1945–54 i 1973–75)
  • Bytowo (1945–54)
  • Chociwel (1973–75)
  • Dąbrowa (Nowa Dąbrowa) (1945–54)
  • Długie (1945–54)
  • Dobrzany (1973–75)
  • Ińsko (1973–75)
  • Kania (1945–54)
  • Klępino (Klempino) (1945–54)
  • Kobylanka (1973–75)
  • Marianowo (Marianów) (1945–54 i 1973–75)
  • Mielno Stargardzkie (Mielno) (1945–54)
  • Nosowo (1945–54)
  • Pęzino (Pęsino) (1945–54 i 1973–75)
  • Słodkowo (1945–54)
  • Stara Dąbrowa (1973–75)
  • Stargard Szczeciński (od 1973)
  • Storkowo (Starkowo) (1945–54)
  • Suchań (1973–75)
Gromady
(1954–72)
  • Brudzewice (1954–61)
  • Chlebówek (1954–61)
  • Chociwel (1954–72)
  • Długie (1954–68)
  • Dobrzany (1962–72)
  • Dzwonowo (1954–68)
  • Gogolewo (1954–61)
  • Grzędzice (1954–68)
  • Ińsko (1962–72)
  • Kamienny Most (1954–61)
  • Klępino (1954–61)
  • Kluczewo ( 1955–59)
  • Kobylanka ( 1958–72)
  • Krzemień (1954–68)
  • Łęczyca (1954–61)
  • Marianowo (1954–72)
  • Nowa Dąbrowa (1954–61)
  • Ognica (1954–61)
  • Pęzino (1954–72)
  • Sadłowo (1954–61)
  • Skalin (1954–68)
  • Sowno (1954–71)
  • Stara Dąbrowa (1962–72)
  • Stargard Szczeciński (1962–72)
  • Stargard–Kluczewo (1968–72)
  • Storkowo (1954–61)
  • Suchań (1962–72)
  • Święte (1954–61)
  • Tarnowo (1954–61)
  • Wapnica (1954–61)
  • Witkowo ( 1958–68)