Szerf

Miedziany szerf Hamburga z XVI w.

Szerf (niem. Hälbling) – moneta o wartości ½ feniga, zwana we wczesnym średniowieczu obolem, bita głównie w Niemczech północnych.

W okresie nowożytnym emitowana w latach 1531–1777 (głównie w miedzi)[1], w Brunszwiku, Lüneburgu, Meklemburgii, Rostocku i w miastach północnoniemieckich (np. w Lubece, Hamburgu, Wismarze), a także na Pomorzu Zachodnim – Wołogoszcz, Bardo, Szczecin (1581–1595) oraz w Stralsundzie (1607)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 290, ISBN 83-01-09710-8 .