Szmuel Weinberg
| Data urodzenia | 1850 | ||
|---|---|---|---|
| Data śmierci | 1916 | ||
| Miejsce pochówku | Cmentarz żydowski w Warszawie (Wola) | ||
| Cadyk ze Słonimia | |||
| Okres sprawowania | od 1916 | ||
| Wyznanie | judaizm | ||
| |||
Szmuel Weinberg (zm. 24 stycznia 1916) – rabin chasydzki, cadyk ze Słonimia.
Był synem Michała Arona i prawnukiem Abrahama cadyków ze Słonimia. Kontynuował dynastię zapoczątkowaną przez pradziadka. Zasłynął jako twórca nigunów. Jego prace religijne zostały opublikowane w wiele lat po śmierci - Kunteres Kitwe Kodesz w 1948, Kunteres Bet Awraham w latach 1950-1954 zaś Bet Awraham w 1958. Miał co najmniej dwoje dzieci, synów Isachara Arie i Abrahama. Po śmierci Szmuela jego zwolennicy podzielili się na zwolenników obu jego synów, przy czym większa ich liczba pozostała przy młodszym synu Abrahamie.
Pochowany w ohelu na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 47, rząd 22)[1].
Przypisy
- ↑ Grób Szmuela Weinberga w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
Bibliografia
- Marcin Wodziński: Groby cadyków w Polsce. O chasydzkiej literaturze nagrobnej i jej kontekstach. Wrocław: Towarzystwo Przyjaciół Polonistyki Wrocławskiej, 1998, s. 233. ISBN 83-7091-041-6.
