Szymon Winawer
Data i miejsce urodzenia | 6 marca 1838 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 29 listopada 1919 | ||
Obywatelstwo | Polska | ||
|
a | b | c | d | e | f | g | h | ||
8 | 8 | ||||||||
7 | 7 | ||||||||
6 | 6 | ||||||||
5 | 5 | ||||||||
4 | 4 | ||||||||
3 | 3 | ||||||||
2 | 2 | ||||||||
1 | 1 | ||||||||
a | b | c | d | e | f | g | h |
a | b | c | d | e | f | g | h | ||
8 | 8 | ||||||||
7 | 7 | ||||||||
6 | 6 | ||||||||
5 | 5 | ||||||||
4 | 4 | ||||||||
3 | 3 | ||||||||
2 | 2 | ||||||||
1 | 1 | ||||||||
a | b | c | d | e | f | g | h |
Szymon Winawer (ur. 6 marca 1838 w Warszawie, zm. 29 listopada 1919 tamże) – polski szachista pochodzenia żydowskiego.
Życiorys
Pochodził z zamożnej kupieckiej rodziny, miał dziewięciu braci. Studiował prawo, lecz studiów nie ukończył z konieczności zajęcia się rodzinnym interesem. Jako młodzieniec lubił odwiedzać warszawskie kawiarnie, w których zawsze można było spotkać chętnego do partii szachów. Na początku lat sześćdziesiątych był już jednym z najsilniejszych szachistów w Warszawie. Był zupełnym amatorem. Twierdził, że nie przeczytał ani jednej książki szachowej.
Na arenie międzynarodowej Winawer zadebiutował w 1867 roku, w pierwszym swoim występie odnosząc duży sukces. Na turnieju w Paryżu podzielił drugie miejsce z przyszłym mistrzem świata Wilhelmem Steinitzem. Od tego czasu grywał w turniejach szachowej elity, spotykając się na równych prawach z najsilniejszymi szachistami świata. Mocno zaangażowany w prowadzenie kupieckich interesów, pozostawał szachistą amatorem. Jeździł na międzynarodowe turnieje rzadziej niż inni wielcy szachiści, odniósł jednak kilka spektakularnych sukcesów na najwyższym poziomie. Wspólnie z Johannesem Zukertortem wygrał turniej w Paryżu w 1878 roku, wyprzedzając m.in. Josepha Blackburne'a, Henry'ego Birda i Adolfa Anderssena. Cztery lata później w Wiedniu podzielił pierwsze miejsce ze Steinitzem, w pokonanym polu pozostawiając m.in. Zukertorta, Blackburne'a, Louisa Paulsena i Michaiła Czigorina. W 1883 roku zwyciężył w turnieju w Norymberdze, przed Josephem Blackburnem.
Te rezultaty sytuowały Winawera w ścisłej światowej czołówce, jednak najwidoczniej nie traktował on szachów jako życiowego powołania. W 1883 roku porzucił szachy turniejowe na długi czas. Nie brał udziału w międzynarodowych turniejach prawie przez dziesięć lat. Pod koniec wieku rozegrał kilka turniejów, lecz nigdy już nie wrócił do formy z lat osiemdziesiątych. Do końca życia cieszył się jednak zasłużoną estymą, w 1914 roku otrzymał zaproszenie na sławny turniej arcymistrzowski w Petersburgu, jednak z zaproszenia nie skorzystał.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1878 r., zajmował wówczas 2. miejsce (za Louisem Paulsenem) na świecie[1].
Nazwisko Winawera nosi jeden z wariantów obrony francuskiej:
Swoją popularność wariant zawdzięcza przede wszystkim analizom Arona Nimzowitscha i Michaiła Botwinnika.
Szymon Winawer jest pochowany na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej w Warszawie (kwatera 46)[2]. Jego wnukiem był adwokat Władysław Winawer, natomiast praprawnuczką jest dziennikarka Kazimiera Szczuka.
- Grób Szymona Winawera na cmentarzu żydowskim w Warszawie
Przypisy
Bibliografia
- W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, str. 1325-1326
Linki zewnętrzne
- Szymon Winawer – wybrane partie szachowe (ang.)
- БРЭ: 4126921