Tętnica śledzionowa

Tętnica śledzionowa (łac. arteria lienalis) – w anatomii człowieka jedna z trzech gałęzi pnia trzewnego (obok tętnicy wątrobowej wspólnej i tętnicy żołądkowej lewej), najsilniejsza z nich^[1].

Tętnica śledzionowa ma poziomy przebieg wzdłuż górnego brzegu trzustki, a następnie w więzadle przeponowo-śledzionowym. Oddaje gałęzie trzustkowe (rami pancreatici) do górnej części trzustki, tętnice żołądkowe krótkie dochodzące do dna żołądka oraz tętnicę żołądkowo-sieciową lewą, unaczyniającą żołądek i sieć większą i łączącą się z tętnicą żołądkowo-sieciową prawą. Po oddaniu wymienionych gałęzi doprowadza krew do śledziony, gdzie ostatecznie rozdziela się na 5–8 gałęzi śledzionowych (rami splenici)^[2].

Tętnicy śledzionowej towarzyszy żyła śledzionowa, która z żyłą krezkową górną tworzy żyłę wrotną i odprowadza krew do wątroby^[3].

• AdamA. Bochenek AdamA., MichałM. Reicher MichałM., Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4 .