Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz

Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz
porucznik pilot porucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1896
Skierniewo

Data i miejsce śmierci

8 września 1939
okolice Żychlina

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

Dowództwo Lotnictwa i OPL Armii „Poznań”

Stanowiska

oficer do zleceń

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie)

Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz (ur. 1 stycznia 1896 w folwarku Skierniewo, zm. 8 września 1939 pod Żychlinem) – porucznik pilot Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się 1 stycznia 1896 w folwarku szlacheckim Skierniewo, w powiecie trockim, w rodzinie Wiktora.

Walczył w I wojnie światowej w szeregach II Brygady Legionów, później w powstaniu wielkopolskim a następnie w wojnie polsko-bolszewickiej.

1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w Wyższej Szkole Lotniczej w Poznaniu-Ławicy, a jego oddziałem macierzystym był 3 pułk lotniczy[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 65. lokatą w korpusie oficerów aeronautycznych, a jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk lotniczy w Poznaniu[2]. W listopadzie 1922 roku został przydzielony do Departamentu IV Żeglugi Powietrznej Ministerstwa Spraw Wojskowych w Warszawie, pozostając oficerem nadetatowym 3 pułku lotniczego[3]. W 1924 roku pełnił służbę w 1 pułku lotniczym w Warszawie[4][5]. Z dniem 31 stycznia 1926 został przeniesiony, na własną prośbę, do korpusu oficerów rezerwowych[6][7]. W 1934 roku figurował na liście oficerów o nieznanych adresach[8].

Podczas mobilizacji w sierpniu 1939 został przydzielony do macierzystego pułku, gdzie pozostawał do dyspozycji szefa sztabu Dowództwa Lotnictwa i OPL Armii „Poznań” jako oficer do zleceń. Zginął podczas walk pod Żychlinem, spoczywa w mogile zbiorowej na cmentarzu parafialnym w Dobrzelinie[9].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 354, 540 tu jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
  2. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 249 tu także jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 19, 932, 946 tu także jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 11 listopada 1922 roku, s. 828.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 849, 864 tu również jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 16 lutego 1926 roku, s. 54.
  7. ↑ Księga lotników ↓, s. 62-63, wg autora służbę czynną pełnił do roku 1932, a „po wypadku lotniczym, wskutek utraty zdrowia, przeniesiony został w stan spoczynku”.
  8. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 160, 1053 tu też jako Tadeusz Buttowt-Andrzejkowicz.
  9. ↑ Cumft i Kujawa 1989 ↓, s. 107 wg autorów Tadeusz Butowt-Andrzejkowicz.
  10. ↑ a b Księga lotników ↓, s. 63.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
  • Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
  • Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
  • Bohaterowie 1939, Butowt-Andrzejkowicz Tadeusz
  • Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
  • Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych w latach 1939-1946. T. I: Polegli w kampanii wrześniowej, pomordowani w ZSRR i w innych okolicznościach podczas okupacji.
  • Rimvydas S. K. Butautas. Butautai - Andreikavičiai w labiryncie życia. Wilno. 2018. ISBN 978-9955-806-11-0