Tadeusz Kostia

Tadeusz Adam Kostia

Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1919 Kraków
Data i miejsce śmierci	6 września 2016 Warszawa
Zawód, zajęcie	konstruktor szybowcowy
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Tadeusz Adam Kostia (ur. 28 lutego 1919 w Krakowie, zm. 6 września 2016 w Warszawie)^[1] – polski konstruktor szybowcowy, wieloletni prezes Sekcji Lotniczej Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich^[2].

Urodził się w rodzinie Henryka i Marii z domu Fordey. W 1936 r., jako uczeń gimnazjum, odbył miesięczną praktykę w 2 pułku lotniczym, a w 1937 r. przeszedł szkolenie szybowcowe w Bodzowie^[3]. Maturę uzyskał w 1937 r. i następnie w latach 1937–1939 szkolił się w Grupie Technicznej Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Warszawie^[4].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 był żołnierzem w szeregach Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”^[2][5], a po bitwie pod Kockiem trafił do niemieckiego oflagu, z którego udało mu się wydostać. W latach 1940–1941 studiował na Politechnice Lwowskiej^[4], a w czasie okupacji niemieckiej kontynuował studia na tajnej Politechnice Warszawskiej (w ramach Kreślarskich Kursów Rysunku Technicznego)^[5][1]. Podczas powstania warszawskiego był sanitariuszem w oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego Armii Krajowej) - Szpital Maltański ul. Senatorska 42^[1][2].

W 1946 r. uzyskał tytuł magistra na Wydziałach Politechnicznych Akademii Górniczej w Krakowie i podjął pracę wykładowcy aerodynami na tymże wydziale, jednocześnie będąc również od 1947 r. starszym konstruktorem w Instytucie Szybownictwa w Bielsku. Odbył szkolenie lotnicze w Cywilnej Szkole Pilotów i Mechaników^[6] . Od 1954 r. był kierownikiem biura konstrukcyjnego Szybowcowego Zakładu Doświadczalnego. Z Ireną Kaniewską opracował tam konstrukcję szybowców IS-5 Kaczka i SZD-7 Osa. Był również między innymi konstruktorem szybowców SZD-8 Jaskółka w wersjach "Jaskółka bis", W, Z, O, ter Z^[5], SZD-14 Jaskółka M oraz SZD-17 Jaskółka L^[4]. W 1952 r. był członkiem zespołu konstruktorów SZD, który otrzymał Nagrodę Państwową III stopnia za opracowanie konstrukcji szybowców „Mucha”, „Jastrząb”, „Nietoperz”, „Sęp”, „Kaczka” i „Jaskółka”^[4][7].

W 1957 r. kandydował na posła w wyborach do Sejmu PRL^[8]. W latach 1958–1964 piastował funkcję kierownika Ośrodka Konstrukcji Lotniczych WSK Mielec. W 1964 r. przeniesiony został do Instytutu Lotnictwa i podjął pracę w Zakładzie Wytrzymałości, zaś w latach 1979–1991 kierownika Branżowego Ośrodka Informacji Naukowej, Technicznej i Ekonomicznej Instytutu Lotnictwa^[4]. W 1979 r. uzyskał stopień doktora inżynierii na Politechnice Warszawskiej^[5][9], gdzie obronił pracę doktorską dot. ekonomiki samolotów rolniczych^[4].

W 1991 r. przeszedł na emeryturę^[4].

Zmarł 6 września 2016 r. w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera D22-7-3)^[10].

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (20 lipca 2001)^[5][11]
• Złoty Krzyż Zasługi (27 kwietnia 1956)^[12]
• Warszawski Krzyż Powstańczy^[1]

• Adam Czepirski, Alojzy Wiejak: Ligota Dolna. Cywilna Szkoła Pilotów i Mechaników. Kraków: Muzeum Lotnictwa Polskiego, 2004, seria: Acta Aeronautica. ISBN 83-915921-8-9. OCLC 749598386.
• Andrzej Glass, Tomasz Murawski: Polskie szybowce 1945–2011. Problemy rozwoju. Bielsko-Biała: Wydawnictwo SCG, 2012. ISBN 978-83-932826-0-9. OCLC 804836344.
• Rafał Chyliński: Moja pasja lotnictwo.Życie i działalność Tadeusza Chylińskiego dla Polskiego Lotnictwa w świetle dokumentów. Warszawa: Agencja Wydawnicza CB, 2017, s. 852. ISBN 978-83-7339-166-6 oraz Tom 2 ISBN 978-83-7339-167-3.
• Kandydują z listy Frontu Jedności Narodu. „Skrzydlata Polska”. 5/1957, 8 stycznia 1957. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 
• „Skrzydlata” rozmawia z kandydatami na posłów. „Skrzydlata Polska”. 5/1957, 15 stycznia 1957. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783.