Teodor Antonowicz
 kapitan administracji | |
| Data i miejsce urodzenia | 9 listopada 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
| Odznaczenia | |
   | |
Teodor Orest Antonowicz (ur. 9 listopada 1895 w Kaliszu, zm. 1940 w ZSRR) – kapitan administracji (piechoty) Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.
Życiorys
Urodził się 9 listopada 1895 w Kaliszu jako syn Michała[1][2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923 jako oficer nadetatowy 29 pułku piechoty był w kadrze oddziału szkolnego Korpusu Kadetów Nr 1[5][6]. Awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[7][8]. W 1928 był przydzielony do 26 pułku piechoty[9][10]. W marcu 1939 łączył obowiązki komendanta powiatowego Przysposobienia Wojskowego Lwów z funkcją dowódcy 1. kompanii II Lwowskiego Batalionu Obrony Narodowej[11].
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą batalionu piechoty „Wilno” w składzie Grupy „Dubno”. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Na wiosnę został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/4-91 oznaczony numerem 46)[2]. Ofiary tej zbrodni zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni[12].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości – 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[13]
- Krzyż Walecznych trzykrotnie[14]
- Srebrny Krzyż Zasługi – 19 marca 1931 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”[15]
Zobacz też
- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- zbrodnia katyńska
Przypisy
- ↑ Teodor Antonowicz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ a b Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 2. [dostęp 2020-12-20].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 442.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 384.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209, 1508.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 194, 1371.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 226.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 67.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 42.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 556.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302, 665, 674.
- ↑ Teodor Antonowicz. nieobecni.com.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 302.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
