Teresio Maria Carlo Vittorio Ferrero della Marmora
Kardynał prezbiter | |||
Data i miejsce urodzenia | 15/16 października 1757 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 30/31 grudnia 1831 | ||
Biskup Saluzzo | |||
Okres sprawowania | 1805–1824 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Prezbiterat | 9 czerwca 1781 | ||
Sakra biskupia | 3 lipca 1796 | ||
Kreacja kardynalska | 27 września 1824 | ||
|
Data konsekracji | 3 lipca 1796 |
---|---|
Konsekrator | Hyacinthe Sigismond Gerdil |
Współkonsekratorzy | Nicola Buschi |
Teresio Maria Carlo Vittorio Ferrero della Marmora (ur. 15 albo 16 października 1757 w Turynie, zm. 30 albo 31 grudnia 1831 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 15 albo 16 października 1757 roku w Turynie, jako syn Ignazia Ferrera della Marmora i Cristiny San Martino d'Agliè[1]. Studiował na Uniwersytecie Turyńskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. 9 czerwca 1781 roku przyjął święcenia kapłańskie[2]. 27 czerwca 1796 roku został biskupem Casale Monferrato, a tydzień później przyjął sakrę[2]. Podczas francuskiej okupacji Rzymu, Ferrero został pojmany i uwięziony w Alessandrii, jednak wkrótce później go uwolniono[1]. W 1803 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[2]. W 1805 roku został biskupem Saluzzo[2]. Pomimo że był przeciwny władzy Napoleona, cesarz mianował go kawalerem Legii Honorowej[1]. W 1824 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[2]. 27 września 1824 roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nie otrzymał kościoła tytularnego[1]. Zmarł 30 albo 31 grudnia 1831 roku w Turynie[1].