Tetrahymena
| Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Tetrahymena thermophila | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Typ | orzęski |
Gromada | Oligohymenophorea |
Rząd | Hymenostomatida |
Rodzina | Tetrahymenidae |
Rodzaj | Tetrahymena |
Nazwa systematyczna | |
Tetrahymena |
Tetrahymena – rodzaj orzęsków. Występuje u niego 7 płci (oznaczanych I, II, III, IV, V, VI i VII), z których każda może współżyć z każdą inną. Orzęski różnej płci wyglądają tak samo, ale nie występują równie często.
U Tetrahymena płeć kontroluje gen zwany "mat". Każdy jego allel nie decyduje o płci, tylko określa jej prawdopodobieństwo. W sumie jest co najmniej 14 alleli, podzielonych na 2 główne grupy: A i B. W grupie A możliwa jest każda płeć poza IV i VII, w B każda inna od I.
Tetrahymena ma dwa jądra komórkowe: małe (mikronukleus) i duże (makronukleus). Makronukleus kontroluje codzienne funkcje życiowe, mikronukleus odpowiada za życie seksualne. Podczas połączenia dwóch orzęsków, zwanego koniugacją, mikronukleusy wymieniają geny. Po tej wymianie powstają nowe makronukleusy. Później zmodyfikowane koniugacją orzeski mogą się rozmnażać przez podział.
Jest pierwszym organizmem, u którego wykryto (w 1982 roku), a następnie opisano mechanizm autokatalitycznego wycinania intronów (tzw. self-splicing)[1].
Przypisy
- ↑ KellyK. Kruger KellyK. i inni, Self-splicing RNA: Autoexcision and autocyclization of the ribosomal RNA intervening sequence of tetrahymena, „Cell”, 31 (1), 1982, s. 147–157, DOI: 10.1016/0092-8674(82)90414-7 .