The Love Club EP
Wykonawca minialbumu | ||||
Lorde | ||||
Wydany | 8 marca 2013 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany | Golden Age Studios, Auckland (Nowa Zelandia) | |||
Gatunek | electronica | |||
Długość | 16:04 | |||
Wydawnictwo | Universal Music New Zealand[1] | |||
Producent | Joel Little[1] | |||
Oceny | ||||
| ||||
Album po albumie | ||||
| ||||
Single z albumu The Love Club EP | ||||
|
The Love Club EP – debiutancki minialbum nowozelandzkiej piosenkarki Lorde. Mając dwanaście lat Lorde została odkryta przez Scotta MacLachlana, pracownika Universal Music Group i zaczęła pisać swoje autorskie utwory. W grudniu 2011 roku Scott MacLachlan nawiązał współpracę z producentem muzycznym Joel'em Little i w ciągu trzech tygodni Lorde wraz z producentem wspólnie zaczęła pisać nowe teksty i zostały wyprodukowane wszystkie utwory na minialbum. W listopadzie 2012 roku piosenkarka samopublikowała minialbum do pobrania za darmo poprzez serwis SoundCloud. 8 marca 2013 roku The Love Club EP został wydany przez wytwórnię Universal Music Group i Virgin Records. Indie rockowy z wpływem electronica minialbum, The Love Club EP został dobrze przyjęty przez krytyków muzycznych, którzy chwalili jego produkcję i porównali styl Lorde do utworów Sky Ferreira, Florence and the Machine i Lany Del Rey.
Wydawnictwo dotarło do 2. miejsca na liście przebojów w Nowej Zelandii[4] i Australii[5] i uzyskało odpowiednio status platynowej płyty[6] i siedmiokrotnej platynowej płyty[7]. W Stanach Zjednoczonych minialbum zajął 23. pozycję w notowaniu Billboard 200[8] i sprzedał się w ilości 60. tysięcy egzemplarzy w sierpniu 2013 roku. Aby promować The Love Club EP, Lorde śpiewała podczas różnych koncertów, natomiast utwór „Royals” został wydany 3 czerwca 2013 roku jako singel.
Lista utworów
Edycja standardowa | ||||
---|---|---|---|---|
Nr | Tytuł utworu | Tekst | Muzyka | Długość |
1. | „Bravado” | Ella Yelich O'Connor, Joel Little | Joel Little | 3:41 |
2. | „Royals” | Ella Yelich O'Connor, Joel Little | Joel Little | 3:10 |
3. | „Million Dollar Bills” | Ella Yelich O'Connor, Joel Little | Joel Little | 2:18 |
4. | „The Love Club” | Ella Yelich O'Connor, Joel Little | Joel Little | 3:21 |
5. | „Biting Down” | Ella Yelich O'Connor, Joel Little | Joel Little | 3:33 |
16:03 |
Pozycje na listach przebojów
Kraj | Lista (2013-14) | Najwyższa pozycja | Sprzedaż | Status |
---|---|---|---|---|
Australia | Top 50 Albums[5] | 2 | 490 000[7] | 7× platynowa płyta[7] |
Kanada | Canadian Albums Chart[9] | 22 | — | — |
Nowa Zelandia | Top 40 Albums[4] | 2 | 15 000[6] | platynowa płyta[6] |
Stany Zjednoczone | Billboard 200[8] | 23 | 60 000 | — |
Top Alternative Albums[10] | 6 | |||
Top Rock Albums[11] | 6 |
Przypisy
- ↑ a b Lorde – The Love Club EP. Discogs. [dostęp 2020-12-09]. (ang.).
- ↑ Allmusic: The Love Club – Lorde. AllMusic. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
- ↑ Chris Schulz: Album review: Lorde, The Love Club EP. The New Zealand Herald. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
- ↑ a b Lorde - The Love Club EP (album). charts.org.nz. [dostęp 2012-05-26]. (ang.).
- ↑ a b Lorde - The Love Club EP (song). australian-charts.com. [dostęp 2014-08-26]. (ang.).
- ↑ a b c NZ Top 40 Albums Chart - 7 October 2013. nztop40.co.nz. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
- ↑ a b c ARIA Charts - Accreditations - 2014 Albums. Australian Recording Industry Association. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
- ↑ a b Lorde - Chart history: Billboard 200. Billboard. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
- ↑ Lorde Album & Song Chart History: Canadian Albums. Billboard. [dostęp 2014-08-26]. (ang.).
- ↑ Lorde - Chart history: Billboard Top Alternative Albums. Billboard. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
- ↑ Lorde - Chart history: Billboard Top Rock Albums. Billboard. [dostęp 2013-12-29]. (ang.).
- p
- d
- e
Albumy studyjne | |
---|---|
Minialbumy |
|
Single |
|
Z gościnnym udziałem |
|
Inne utwory |