Uładzimir Arłou (ur. 1953)

Ten artykuł dotyczy Uładzimira Arłoua – białoruskiego historyka, pisarza i poety. Zobacz też: Uładzimir Arłou – białoruski reżyser, pisarz i poeta.
Uładzimier Alaksiejewicz Arłou
Уладзімер Аляксеевіч Арлоў
Ilustracja
Uładzimier Arłou
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1953
Połock

Język

białoruski

Dziedzina sztuki

poezja

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Uładzimier Alaksiejewicz Arłou (biał. Уладзімер Аляксеевіч Арлоў, ros. Владимир Алексеевич Орлов, Władimir Aleksiejewicz Orłow, ur. 25 sierpnia 1953 w Połocku) – białoruski historyk i poeta, wiceprzewodniczący Białoruskiego PEN-Clubu.

Życiorys

Po ukończeniu szkoły średniej w rodzinnym Połocku podjął studia na Wydziale Historii Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego im. Włodzimierza Lenina (zakończone w 1975). Pracował jako nauczyciel historii w szkołach białoruskich. Swoje pierwsze poezje drukował w czasopismach studenckich, m.in. "Błakitny lichtar" («Блакітны ліхтар», Nowopołock) i "Miławica" («Мілавіца», Mińsk).

Od 1976 do 1986 zatrudniony jako redaktor gazety "Chimik" («Хімік»). W 1986 przystąpił do Związku Pisarzy Białoruskiej SRR. Od 1988 współpracował z wydawnictwem "Mastackaja litaratura" («Мастацкая літаратура»). W tym samym roku zaangażował się w działalność polityczną wstępując do Białoruskiego Frontu Ludowego, występując jednocześnie z KPZR. Od 1992 pozostawał członkiem Sejmu BFL. W 1997 nawiązał współpracę z redakcją "Krynicy" («Крыніца»).

Jest laureatem nagrody literackiej im. Franciszka Bahuszewicza przyznawanej przez Białoruski PEN-Club[1]. 26 marca 2010 został uhonorowany nagrodą Europejski Poeta Wolności[2].

Podpis Uładzimira Arłoua, 2016

Życie prywatne

Jest żonaty, ma dwóch synów Ramana i Bahdana. Należy do białoruskiej cerkwi greckokatolickiej.

Wybrane publikacje

  • Добры дзень, мая Шыпшына, Mińsk 1986
  • Асветніца з роду Ўсяслава, Mińsk 1989
  • Там, за дзвярыма: Вершы ў прозa, Mińsk 1991
  • Еўфрасіння Полацкая, Mińsk 1992
  • Таямніцы полацкай гісторыі, Mińsk 1995
  • Адкуль наш род, Mińsk 1996, Vilnius 2000
  • Божая кароўка з Пятай авеню, Mińsk 1998
  • Жыватворны сымбаль Бацькаўшчыны, Mińsk 1998
  • (862—1818): Падзеі. Даты, Ілюстрацыі, Vilnius 2001
  • Краіна Беларусь, Słowacja 2003

Odznaczenia

  • Nagroda „Za wolność myśli” im. Wasila Bykaua – od Ruchu „Za Wolność” (26 sierpnia 2008, Białoruś)[3]

Przypisy

  1. Уладзімер Арлоў, litara.net [dostęp: 28 marca 2010 (biał.)
  2. KM, Уладзімір Арлоў атрымаў прэмію «Еўрапейскі паэт свабоды», nn.by z 26 marca 2010 (biał.); Europejski Poeta Wolności wybrany
  3. Laureaty premii „Za swabodu dumki”. Radio Swaboda, 2008-06-26 22:44. [dostęp 2011-06-20]. (biał.).

Bibliografia

  • Nota biograficzna na stronie Rodnyja wobrazy. rv-blr.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (biał.).
  • Strona na Literackim radio (biał.)
  • ISNI: 0000000118714464
  • VIAF: 44712397
  • LCCN: no91009948
  • GND: 103243976
  • SUDOC: 175010005
  • NKC: js20010125038
  • NTA: 22619535X
  • PLWABN: 9810546714805606
  • NUKAT: n95018890
  • J9U: 987007300166305171
  • CONOR: 143310691
  • VLE: vladzimir-arlov