Ulica Gwarna w Poznaniu
Centrum | |||||||||||||
Widok spod charakterystycznych podcieni | |||||||||||||
Państwo | Polska | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | Poznań | ||||||||||||
Długość | 133 m[1] | ||||||||||||
Przebieg | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie Poznania | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |||||||||||||
52°24′27,1″N 16°55′16,3″E/52,407520 16,921191 | |||||||||||||
|
Ulica Gwarna (dawniej: Młyńska, Górna Młyńska, Cesarzowej Wiktorii, Bronisława Pierackiego, Seweryna Mielżyńskiego oraz Alfreda Lampego[2][3][4]) – ulica w centrum Poznania (na osi północ-południe), stanowiąca łącznik handlowo-usługowy pomiędzy głównymi arteriami tego rejonu: Świętym Marcinem i ul. 27 Grudnia. Powstała w połowie XIX wieku. Nazwę wywodzi od swojego ruchliwego, gwarnego charakteru. Jest jednym z najczęściej zmieniających nazwę poznańskich traktów.
Funkcja i forma
Przy ulicy dominuje funkcja handlowa i gastronomiczna, a poszczególne lokale przy zachodniej pierzei mieszczą się w charakterystycznych podcieniach (na prawie całej długości traktu).
Zabytki
Do rejestru zabytków wpisane są kamienice pod numerami: 3, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11 i 13, pochodzące w większości z końca XIX wieku. Część z nich została przebudowana w latach 50. XX wieku[5]. Ciąg kamienic położonych przy wschodniej pierzei zaprojektował Gustav Schultz, a wzniesiono je w 2. połowie lat 60. XIX wieku. Bardzo bogato zdobione elewacje nawiązują do form renesansu włoskiego i manieryzmu. Jako dekorację zastosowano m.in. liście akantu, głowę Meduzy, uskrzydlone lwy i łabędzie. Częściowo zachowało się wyposażenie wnętrz i klatek schodowych[6].
Opisane obiekty
Od północy:
- modernistyczny Dom Książki,
- hotel Lech,
- restauracja Sphinx,
- Domy Towarowe Alfa,
- Polski Bank Komisowy – siedziba przy ul. Gwarnej 19 znajdowała się do 1922.
Komunikacja
W ciągu ulicy Gwarnej znajduje się dwutorowa trasa tramwajowa i przystanek Gwarna, który jako pierwszy w Poznaniu został przebudowany na przystanek wiedeński. W przeszłości na przystanku Gwarna zatrzymywały się także autobusy pospiesznej linii A, zlikwidowanej w 2012 roku[7]. 15 listopada 2021 roku, z uwagi na rozpoczęcie realizacji kolejnego etapu Projektu Centrum, torowisko zostało całkowicie wyłączone z ruchu liniowego[8]. Ruch tramwajowy został wznowiony pod koniec 2023 roku[9].
Przypisy
- ↑ Zarząd Dróg Miejskich wZ.D.M. Poznaniu Zarząd Dróg Miejskich wZ.D.M., Spis dróg publicznych będących w administracji ZDM Poznań [PDF] [online], zdm.poznan.pl, 1 stycznia 2021 [dostęp 2021-11-18] (pol.).
- ↑ Jan Skuratowicz, Architektura Poznania 1890–1918, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań, 1991, s.362, ISBN 83-232-0313-X
- ↑ Poznań – plan miasta, PPWK, Warszawa-Wrocław, 1983
- ↑ tablica Systemu Informacji Miejskiej in situ
- ↑ Praca zbiorowa, Poznań - spis zabytków architektury, Wydawnictwo Miejskie, Poznań, 2004, s.112, ISBN 83-89525-07-0
- ↑ Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 152, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
- ↑ Zenon Zabawny: Linia autobusowa A zostanie zastąpiona dwiema krótszymi. Poznań Nasze Miasto, 2012-08-23. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ 15 listopada: powrót tramwajów na ulicę Dąbrowskiego (od mostu Teatralnego do rynku Jeżyckiego) i rozpoczęcie kolejnego etapu Projektu Centrum – zamknięcie dla ruchu tramwajowego ul. Św. Marcin (od Kaponiery do Gwarnej), Gwarnej i Towarowej. Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu, 2021-11-08. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ Tramwaje wracają do centrum i na trasę kórnicką » Zarząd Transportu Miejskiego w Poznaniu [online], www.ztm.poznan.pl [dostęp 2024-06-13] .
Bibliografia
- Poznań - atlas aglomeracji 1:15.000, wyd. CartoMedia/Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2010, ISBN 978-83-7445-018-8
- tablica Systemu Informacji Miejskiej in situ