Władysław Loranc
Data i miejsce urodzenia | 5 grudnia 1930 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci | 2022 | ||
Minister-kierownik Urzędu do Spraw Wyznań | |||
Okres | od 7 maja 1987 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | Adam Łopatka | ||
|
Władysław Loranc (ur. 5 grudnia 1930 w Biernej, zm. 2022[1]) – polski dziennikarz, polityk Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, minister-kierownik Urzędu do Spraw Wyznań w latach 1987–1989.
Życiorys
Syn Jana i Julii. W latach 1942–1945 pracował w przedsiębiorstwach w Żywcu i w Łodygowicach, w 1951 ukończył Liceum Ogólnokształcące w Bielsku. Absolwent Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1955), w 1973 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Początkowo pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Marksizmu-Leninizmu UJ, następnie (1957–1968) pracownik etatowy Wydziału Nauki i Oświaty Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krakowie; w latach 1968–1971 redaktor naczelny tamtejszej rozgłośni Polskiego Radia.
W latach 1945–1949 członek Związku Harcerstwa Polskiego, a w latach 1948–1954 Związku Młodzieży Polskiej. W 1953 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, w okresie 1955–1956 był słuchaczem Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR. Ponadto był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1969–1981), Stowarzyszenia Dziennikarzy PRL (od 1982), Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej (od 1952), Stowarzyszenia Ateistów i Wolnomyślicieli, a następnie Towarzystwa Krzewienia Kultury Świeckiej.
W latach 1972–1973 zastępca przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” (Radiokomitet). Następnie (1974–1981) podsekretarz stanu w Ministerstwie Kultury i Sztuki, w latach 1981–1982 przewodniczący Radiokomitetu, skąd przeszedł do Komitetu Centralnego PZPR na stanowisko kierownika Wydziału Ideologicznego. Od maja 1987 do sierpnia 1989 wchodził w skład rządów Zbigniewa Messnera i Mieczysława Rakowskiego jako minister-kierownik Urzędu do Spraw Wyznań[2]. W latach 1986–1989 był członkiem Ogólnopolskiego Komitetu Grunwaldzkiego.
Na antenie Telewizji Polskiej wygłaszał propagandowe pogadanki polityczne „Proste pytania”. Autor 9 książek i ponad 300 artykułów.
Przypisy
Bibliografia
- Katalog IPN
- p
- d
- e
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- p
- d
- e
W dniu zaprzysiężenia |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- p
- d
- e
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Kierownicy Naczelnej Redakcji Programu Telewizyjnego |
|
---|---|
Szef Zespołu Programu Telewizyjnego |
|
Przewodniczący Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” |
|
Prezesi Zarządu Telewizji Polskiej S.A. |
|
Likwidatorzy Telewizji Polskiej S.A. |
|
- p
- d
- e
Dyrektorzy naczelni Polskiego Radia |
|
---|---|
Przewodniczący Komitetu do spraw Radiofonii „Polskie Radio” |
|
Przewodniczący Komitetu do spraw Radia i Telewizji „Polskie Radio i Telewizja” |
|
Prezesi Zarządu Polskiego Radia S.A. |
|