Welsh Corgi Pembroke
Welsh Corgi Pembroke | |||
Inne nazwy | Pembroke | ||
---|---|---|---|
Kraj patronacki | Wielka Brytania | ||
Kraj pochodzenia | Walia | ||
Wymiary | |||
Wysokość | 25–30 cm | ||
Masa | 12 kg | ||
Klasyfikacja | |||
FCI | Grupa I, Sekcja 1, Wzorzec 39 | ||
AKC | Herding | ||
ANKC | Group 5 – Working Dogs | ||
CKC | Group 7 – Herding Dogs | ||
KC(UK) | Pastoral | ||
NZKC | Working | ||
UKC | Grupa 6 – Herding Dog | ||
Wzorce rasy | |||
| |||
|
Welsh corgi pembroke – rasa psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Typ jamnikowaty[1]. Nie podlega próbom pracy[2].
Krótki rys historyczny
Rasa wyhodowana w Walii. Jej pochodzenie jest kwestią sporną: najczęściej przyjmuje się, że przodkami psów tej rasy były vallhundy, sprowadzone do Walii w IX wieku przez wikingów. W myśl alternatywnej teorii welsh corgi pembroke miałby się wywodzić od psów flamandzkich tkaczy, przybyłych do Walii około X wieku. Pierwsze zapiski na temat psów, które można uznać za protoplastów rasy, znajdują się w Kodeksie Walijskim króla Howella Dha (920 r.). Słowo „corgi” w języku celtyckim oznacza krasnopsa. Bardzo podobną, nieco starszą rasą jest welsh corgi cardigan.
Użytkowość
Psy te wykorzystywane są jako psy pasterskie i zaganiające bydło. Coraz częściej są to psy towarzyszące.
Temperament
Welsh corgi pembroke jest przyjaźnie nastawiony wobec ludzi, kontaktowy, pogodny, pojętny, stanowczy i czujny. Choć osiąga niewielkie rozmiary i może mieszkać w małym mieszkaniu, jest aktywny i należy zapewnić mu odpowiednią dawkę ruchu na świeżym powietrzu. Pies rodzinny, bardzo wierny, skory do wspólnych zabaw oraz akceptujący dzieci w każdym wieku. Wobec niemowląt jest wyjątkowo delikatny, starsze dzieci i dorośli mogą jednak paść ofiarą typowego dla rasy nawyku podszczypywania łydek. Jest to dziedzictwo przeszłości: w ten sposób corgi pasące bydło dyscyplinowały stado. Choć podszczypywanie może być denerwujące i bolesne, nie należy go traktować jako sygnału alarmującego: corgi nie jest psem agresywnym[3]. Może jednak nie tolerować innych psów.
Budowa
Średniej wielkości pies o krótkich nogach. W odróżnieniu od Cardigana uszy ma mniejsze i ruchliwe, także zaokrąglone.
- Szyja: muskularna, dobrze rozwinięta.
- Tułów: długi i mocny; klatka piersiowa szeroka i głęboka; linia grzbietu prosta.
- Ogon: osadzony na linii grzbietu, dużo krótszy niż u cardigana.
- Głowa: lisia w kształcie; między uszami czaszka jest dosyć szeroka i płaska; stop średnio zaznaczony; kufa zwęża się lekko ku końcowi; nos czarny.
- Oczy: brązowe, nigdy wyłupiaste.
Szata i umaszczenie
Rude, śniade, płowe lub czarne podpalane, jednolite lub z białymi znaczeniami na nogach, klatce piersiowej, szyi i głowie.
Zdrowie i pielęgnacja
Najbardziej typowe dla rasy dolegliwości to wrodzony postępujący zanik siatkówki (PRA), problemy z dyskami międzykręgowymi i choroby spowodowane otyłością, na którą corgi jest podatny. Pielęgnacja szaty nie jest skomplikowana i najczęściej sprowadza się do regularnego szczotkowania.
Popularność
W Polsce rasa coraz częściej spotykana.
Miłośniczką rasy była królowa brytyjska Elżbieta II, która pierwszego welsh corgi pembroke otrzymała w prezencie jeszcze jako dziecko[4]. Z czasem zaczęła utrzymywać liczną sforę, co przyczyniło się do zwiększenia popularności rasy.
Zobacz też
- Welsh Corgi Cardigan
Przypisy
- ↑ Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. s. 53.
- ↑ Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 75.
- ↑ Welsh Corgi Pembroke – rasy psów – psy.pl [online], Wszystko, co warto wiedzieć o psach [dostęp 2019-04-16] (pol.).
- ↑ AldertonA. D. AldertonA., Wybierz psa dla siebie, s. 54 .
Bibliografia
- DavidD. Alderton DavidD., Wybierz psa dla siebie, PawełP. Kozłowski (tłum.), Warszawa: Muza SA, 2011, ISBN 978-83-7495-982-7, OCLC 802562854 .
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy „Bellona”, 2001. ISBN 83-11-09354-7.
- Izabela Przeczek: Psy rasowe: pochodzenie, rasy, zachowania. Warszawa: Wydawnictwo SBM, 2016. ISBN 978-83-8059-273-5.
- Bonnie Wilcox, Chris Walkowicz: Atlas ras psów świata. Warszawa: Muza SA, 1997. ISBN 83-7079-617-6.
Linki zewnętrzne
- Wzorzec rasy. zkwp.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)].
- p
- d
- e
- NKC: ph1219099
- Britannica: animal/Pembroke-Welsh-corgi