Data i miejsce urodzenia | 26 stycznia 1972 Linz |
Debiut w PŚ | 4 stycznia 1990 w Innsbrucku (69. miejsce) |
Pierwsze punkty w PŚ | 14 grudnia 1991 w Sapporo (1. miejsce) |
Rekord życiowy | 184,0 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdorfie (25 stycznia 1992) |
Dorobek medalowy |
|
Inne nagrody |
|
Werner Rathmayr (ur. 26 stycznia 1972 w Linzu) – austriacki skoczek narciarski, startujący w Pucharze Świata w latach 1990–1997. Drużynowy złoty medalista mistrzostw świata juniorów, drugi zawodnik klasyfikacji generalnej Pucharu Świata w sezonie 1991/1992, zdobywca Pucharu Świata w lotach narciarskich i Pucharu KOP, medalista mistrzostw Austrii.
Przebieg kariery
Początki
4 stycznia 1990 zadebiutował w Pucharu Świata podczas konkursu w Innsbrucku, gdzie zajął 69. miejsce, wyprzedzając jedynie dziesięciu zawodników. W sezonie 1989/1990 nie zdobył punktów Pucharu Świata. 4 lutego 1990 roku zdobył Puchar Króla wygrywając zawody Pucharu Europy w skokach narciarskich w La Molinie[1]. W marcu 1990 wystąpił na mistrzostwach świata juniorów w Szczyrbskim Jeziorze, gdzie zdobył złoty medal w konkursie drużynowym. W kolejnym sezonie występował głównie w zawodach o Puchar Europy. Wygrał konkurs w St. Aegyd am Neuwalde[2], a w Szczyrku zajął drugie miejsce[3]. W lutym 1991 roku wystartował w konkursach w Calgary i Thunder Bay, w których udział wzięły późniejsze gwiazdy skoków, m.in. mistrz świata Takanobu Okabe, wicemistrz świata Hiroya Saitō, a także mistrz olimpijski Jani Soininen. W Calgary Rathmayr był trzeci[4] i drugi[5], a w Thunder Bay dwukrotnie ósmy[6][7].
Sezon 1991/1992
W sezonie 1991/1992 zdobył pierwsze w karierze punkty Pucharu Świata – 14 grudnia 1991 w Sapporo wygrał konkurs PŚ na skoczni Miyanomori z przewagą 22,8 punktu nad drugim Staffanem Tällbergiem, ustanawiając przy tym nowy rekord obiektu (98 metrów; wynik ten został pobity w 2007 roku przez Adama Małysza). Dzień później odniósł drugie pucharowe zwycięstwo, tym razem na skoczni Ōkurayama, również bijąc rekord skoczni. 29 grudnia 1991 podczas pierwszego konkursu Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie zajął drugie miejsce, przegrywając z Toni Nieminenem. 1 stycznia 1992 w Garmisch-Partenkirchen zajął dziewiąte miejsce. Trzy dni później na Bergisel w Innsbrucku zajął czwartą pozycję, za Toni Nieminenem, Andreasem Goldbergerem i Andreasem Felderem. 6 stycznia 1992 podczas ostatniego konkursu Turnieju Czterech Skoczni 1992 w Bischofshofen zajął dziewiątą pozycję. W klasyfikacji łącznej Turnieju uzyskał 832,9 punktu, co dało mu trzecie miejsce (o 0,3 punktu za Martinem Höllwarthem). 17 stycznia 1992 na normalnej skoczni w Sankt Moritz zajął drugie miejsce, tuż za Andreasem Felderem. Dwa dni później zajął trzecie miejsce w Engelbergu, kończąc Turniej Szwajcarski na drugim miejscu za Felderem. 25 i 26 stycznia 1992 na mamuciej skoczni w Oberstdorfie wygrał dwa konkursy Pucharu Świata. Mimo, iż był wówczas liderem klasyfikacji generalnej Pucharu Świata, nie wystąpił podczas Igrzysk Olimpijskich w Albertville. Spadek formy Rathmayra i cztery zwycięstwa Toniego Nieminena w dalszej części sezonu, odebrały mu szansę na zwycięstwo w klasyfikacji generalnej. Trzykrotnie znalazł się poza czołową piętnastką, a jego najlepszym wynikiem było piąte miejsce w kończących sezon zawodach w Planicy. Ukończył Puchar Świata na drugim miejscu z dorobkiem 229 punktów, tracąc do Nieminena 40 punktów.
Sezon 1992/1993
Sezon 1992/1993 rozpoczął w grudniu 1992, dwoma zwycięstwami na skoczni w Falun. 13 grudnia 1992 w Ruhpolding zajął drugie miejsce, przegrywając z Stefanem Zündem. 19 grudnia 1992 w Sapporo po raz kolejny sklasyfikowany został na drugim miejscu (zawody wygrał wówczas Martin Höllwarth). Dzień później na tej samej skoczni po raz trzeci z rzędu był drugi, przegrywając z Akirą Higashim. Było to jego ostatnie podium w zawodach o Puchar Świata. W trzech pierwszych konkursach Turnieju Czterech Skoczni zajmował miejsca w czołowej dziesiątce. W Bischofshofen upadł w pierwszej serii, przez co stracił znaczącą ilość punktów w klasyfikacji łącznej. Ostatecznie uzyskał 799,8 punktu i ukończył Turniej na dziewiątym miejscu. W trzech kolejnych startach (Val di Fiemme, Bad Mitterndorf) również zajmował czołowe lokaty, jednak nie zdołał wywalczyć podium. Siódme i piąte miejsce wywalczone podczas konkursów w Bad Mitterndorf dało mu szóste miejsce w klasyfikacji Pucharu Świata w lotach. Rathmayr był w gronie głównych faworytów przed Mistrzostwami Świata w Falun. Upadek podczas jednej z serii treningowych, w wyniku którego nabawił się wstrząsu mózgu, wykluczył Rathmayra ze startu w mistrzostwach[8]. W jego miejsce sztab szkoleniowy zdecydował się powołać Martina Höllwartha, który zajął 16. miejsce w konkursie na skoczni normalnej[9]. 6 marca 1993 w Lahti zajął 56. miejsce. Zrezygnował ze startu w trzech kolejnych konkursach, tracąc prowadzenie w klasyfikacji generalnej Pucharu Świata na rzecz Andreasa Goldbergera. Do rywalizacji powrócił w Planicy, zajmując 20. miejsce. Równa forma Jaroslava Sakali i Noriakiego Kasaiego pozwoliła im na wyprzedzenie Rathmayra na finiszu sezonu. Austriakowi zabrakło jednego punktu do podium klasyfikacji generalnej.
Dalsze występy
Po sezonie 1992/1993 rzadko zajmował miejsca w czołowej dziesiątce zawodów. W 1993 roku wywalczył podwójne mistrzostwo Austrii w skokach, wygrywając w Stams i Seefeld[10]. 4 stycznia 1994 na skoczni w Innsbrucku zajął siódme miejsce, co było najlepszym jego występem w całym sezonie. Przyzwoitą formę zaprezentował również w Murau i Libercu, kończąc zawody w drugiej dziesiątce. Nie znalazł się w kadrze na Igrzyska Olimpijskie w Lillehammer. Najwyższa lokata w sezonie 1994/1995 to 19. miejsce, które zajął 4 stycznia 1995 w Innsbrucku. Poza tym tylko trzy razy zdobywał punkty Pucharu Świata w sezonie 1994/1995. W Pucharze Kontynentalnym sześć razy wywalczył miejsce w czołowej dziesiątce - dwukrotnie w Courchevel[11][12] i Rovaniemi[13][14], raz w Kuusamo[15] i Gällivare[16]. W sezonie 1995/1996 w zawodach PŚ wystartował tylko jeden raz. 9 marca 1996 na mamuciej skoczni w Harrachovie zajął 38. miejsce. Ostatnie w karierze punkty Pucharu Świata zdobył 8 lutego 1997 na skoczni w Tauplitz. Był wówczas 27. Dzień później zajął 39. miejsce, po czym zakończył karierę skoczka.
Indywidualnie
Starty W. Rathmayra na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo
Indywidualnie
1990 Szczyrbskie Jezioro | – | 12. miejsce |
Drużynowo
1990 Szczyrbskie Jezioro | – | złoty medal |
Starty W. Rathmayra mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Skocznia | Punkt K | Konkurs | Skok 1 | Skok 2 | Nota | Strata | Zwycięzca |
12. | 29 marca | 1990 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 | K-90 | indywid. | 81,0 m | 74,5 m | 189,0 pkt | 27,9 pkt | Heinz Kuttin |
1. | 30 marca | 1990 | Szczyrbskie Jezioro | MS 1970 | K-90 | druż.[a] | 75,0 m | 80,0 m | 627,1 pkt (190,8 pkt) | - | - |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium
Sezon PŚ | 1. miejsce | 2. miejsce | 3. miejsce | razem |
1991/1992 | 4 | 2 | 1 | 7 |
1992/1993 | 2 | 3 | - | 5 |
suma | 6 | 5 | 1 | 12 |
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Skocznia | Nota | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
1. | 14 grudnia 1991 | Sapporo | Miyanomori | 231,3 pkt | 1. | – |
2. | 15 grudnia 1991 | Sapporo | Ōkurayama | 229,2 pkt | 1. | – |
3. | 29 grudnia 1991 | Oberstdorf | Schattenbergschanze | 218,0 pkt | 2. | 11,9 pkt | Toni Nieminen |
4. | 17 stycznia 1992 | Sankt Moritz | Olympiaschanze | 207,4 pkt | 2. | 6,7 pkt | Andreas Felder |
5. | 19 stycznia 1992 | Engelberg | Gross-Titlis-Schanze | 225,0 pkt | 3. | 6,1 pkt | Andreas Felder |
6. | 25 stycznia 1992 | Oberstdorf | Heini-Klopfer-Skiflugschanze | 369,5 pkt | 1. | – |
7. | 26 stycznia 1992 | Oberstdorf | Heini-Klopfer-Skiflugschanze | 365,0 pkt | 1. | – |
8. | 5 grudnia 1992 | Falun | Lugnet K-115 | 202,3 pkt | 1. | – |
9. | 6 grudnia 1992 | Falun | Lugnet K-115 | 228,2 pkt | 1. | – |
10. | 13 grudnia 1992 | Ruhpolding | Große Zirmbergschanze | 234,6 pkt | 2. | 1,7 pkt | Stefan Zünd |
11. | 19 grudnia 1992 | Sapporo | Miyanomori | 229,8 pkt | 2. | 3,0 pkt | Martin Höllwarth |
12. | 20 grudnia 1992 | Sapporo | Ōkurayama | 220,4 pkt | 2. | 14,0 pkt | Akira Higashi |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Uwagi
Przypisy
- ↑ Manuel Cabenillas. El austríaco Rathmayer, rey de la copa en La Molina. „El Mundo Deportivo”, s. 69, 1990-02-05. (hiszp.).
- ↑ Puchar Europy w skokach narciarskich (St. Aegyd, 1990.12.29, K73). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Europy w skokach narciarskich (Szczyrk, 1991.03.16, K85). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Konkurs skoków w Calgary (1991.02.16). [dostęp 2023-12-09]. (pol.).
- ↑ Konkurs skoków w Calgary (1991.02.17). [dostęp 2023-12-09]. (pol.).
- ↑ Konkurs skoków w Thunder Bay (1991.02.23). [dostęp 2023-12-09]. (pol.).
- ↑ Konkurs skoków w Thunder Bay (1991.02.24). [dostęp 2023-12-09]. (pol.).
- ↑ Upadek Wernera Rathmayra na treningu podczas MŚ w Falun. [dostęp 2022-09-29]. (ang.).
- ↑ Jasna Milinkovic. Halo Falun; Höllwarth namesto Rathmayrja. „Primorski Dnevnik”, s. 19, 1993-02-23. (słoweń.).
- ↑ Wyniki uzyskane w Mistrzostwach Austrii w bazie Austriackiego Związku Narciarskiego. [dostęp 2022-09-29]. (niem.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Courchevel, 1995.01.14, K90). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Courchevel, 1995.01.15, K90). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Rovaniemi, 1995.04.08, K90). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Rovaniemi, 1995.04.09, K90). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Kuusamo, 1995.03.26, K120). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ Puchar Kontynentalny w skokach narciarskich (Gällivare, 1995.04.02, K120). [dostęp 2022-09-29]. (pol.).
- ↑ a b c RATHMAYR Werner - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
- ↑ a b c d Adam Kwieciński: RATHMAYR Werner. [dostęp 2024-04-14].
- ↑ Turniej Czterech Skoczni 1993/1994. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-28)]. (ang.).
- ↑ 4 HILLS TOURNAMENT 1994/1995 Tournament Standing. skijump-db.net. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-05-08)]. (ang.).
- ↑ Letnie Grand Prix 1994. skokipolska.pl. [dostęp 2024-04-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-04-14)]. (pol.).
Bibliografia
- RATHMAYR Werner - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-14]. (ang.).
- Adam Kwieciński: RATHMAYR Werner. [dostęp 2024-04-14].
- Oficjalna strona Wernera Rathmayra (archiwum)
Indywidualnie | |
---|
Skocznia normalna indywidualnie | |
---|
Skocznia duża indywidualnie | |
---|
Drużynowo | - 2010: Tyrol (Kofler, Poppinger, Fettner, Schlierenzauer)
- 2011: Styria (Schabereiter, Loitzl, Pfannenstill, Zauner)
- 2012: Górna Austria (Diethart, S.Hayböck, M.Hayböck, Schiffner)
- 2013
- 2014
- 2015: Górna Austria (Schiffner, Steiner, Diethart, M.Hayböck)
- 2016: Tyrol (Kofler, Tollinger, Aigner, Fettner)
|
---|