Wessex
519–927 | |||
| |||
Ustrój polityczny | monarchia | ||
---|---|---|---|
Stolica | Vintan Ceaster | ||
Data powstania | 519 | ||
Data likwidacji | 927 | ||
Władca | Athelstan | ||
Język urzędowy | |||
Religia dominująca | pogaństwo (przed VII w.) chrześcijaństwo | ||
Położenie na mapie świata | |||
51°12′N 2°00′W/51,200000 -2,000000 | |||
| |||
|
Wessex (staroang. Ƿestseaxna rīċe, łac. Regnum Occidentalium Saxonum) – jedno z siedmiu państw anglosaskiej heptarchii.
Położone na południowym krańcu Brytanii, graniczyło od wschodu z Susseksem, od północy z Mercją, od południowego zachodu z Kornwalią. Na południu Wessex otaczało morze.
Nazwa
Nazwa „Wessex” pochodzi od staroangielskich słów West Seaxe – Sasi zachodni[1] (por. Essex, Sussex, Middlesex).
Historia
W IX wieku Wessex objął przewodnictwo w heptarchii, zawdzięczając to w dużej mierze inwazji wikingów na państwa anglosaskie. Za panowania króla Alfreda Wielkiego (871–899) Wessex jako jedyny nie został podbity przez najeźdźców duńskich.
Do 1066 Wessex był głównym państwem anglosaskim i Królestwo Wesseksu utożsamiane było z Królestwem Anglii. Dopiero w 1066, po podboju dokonanym przez Wilhelma Zdobywcę, potęga Wessexu została zniszczona, a Królestwo Anglii stało się oficjalną nazwą państwa.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ wessex [online], Online Etymology Dictionary [dostęp 2020-09-14] (ang.).
- p
- d
- e
- Epoka georgiańska
- Epoka wiktoriańska
- Epoka edwardiańska
- Wielka Brytania w XX wieku
| |
- p
- d
- e
Królestwa Heptarchii |
|
---|---|
Pomniejsze królestwa |
|
- PWN: 3994977
- Britannica: place/Wessex-historical-kingdom
- Treccani: wessex
- БРЭ: 4704572
- Catalana: 0072043
- DSDE: Wessex