Wielocierń
Ten artykuł dotyczy ryby. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. |
Polycentrus schomburgkii[1] | |||
Müller and Troschel, 1849 | |||
Systematyka | |||
Domena | eukarionty | ||
---|---|---|---|
Królestwo | zwierzęta | ||
Typ | strunowce | ||
Podtyp | kręgowce | ||
Gromada | promieniopłetwe | ||
Infragromada | doskonałokostne | ||
Rząd | okoniokształtne | ||
Rodzina | Polycentridae[2] | ||
Rodzaj | Polycentrus | ||
Gatunek | wielocierń | ||
Synonimy | |||
| |||
|
Wielocierń[3], liścień[4] (Polycentrus schomburgkii) – endemiczny gatunek słodkowodnej ryby okoniokształtnej z rodziny Polycentridae. Jedyny przedstawiciel rodzaju Polycentrus Müller and Troschel, 1849. Bywa hodowany w akwariach.
Występowanie
Zasiedla rzeki Ameryki Południowej w Brazylii, Gujanie, Surinamie, Wenezueli, oraz na wyspie Trynidad.
Taksonomia
Gatunek był przypisywany był przez niektórych badaczy do rodziny Nandinae[5].
Charakterystyka
Wysokie i bocznie spłaszczone ciało z wyglądu przypominające kształt liścia. Barwa ciała jest zmienna zależna od nastroju, podniecenia. Kolor szary poprzez żółtobrązowy do nawet czarnego, na jego tle połyskuje srebrzysto deseń złożony z pasm i plamek. Płetwa grzbietowa uzbrojona w kolczaste wyrostki ciemnobrązowooliwkowe z lekkim niebieskawym połyskiem, Płetwa ogonowa podobna. W części zaskrzelowej widniej eostry, mocny kolec, pysk uzbrojony w zęby. Płetwa brzuszna jest wydłużona i zielonkawa z żółtym obrzeżem.
Ryba spokojna lecz drapieżna, szczególnie w okresie poza tarłem. Poluje wieczorem i wczesną nocą. Dorasta do 6-8 cm długości, samica mniejsza.
Samce w okresie godowym są ciemniejsze i bardziej kontrastowo ubarwione, samice mają barwę jasnobrunatną, w partii brzusznej zaokrąglone.
Warunki w akwarium
Zalecane warunki w akwarium | |
---|---|
Zbiornik | średni do dużego |
Temperatura wody | 22-26°C |
Twardość wody | średnia do twardej |
Skala pH | 6.0-7.0 |
pokarm | wyłącznie żywy (ryby, robaki, owady) |
Uwagi | konieczna segregacja narybku (kanibalizm) |
Wymagania hodowlane
Akwarium z aranżacją umożliwiającą ukrywanie się (gąszcz roślin, skały, groty, korzenie), gdzie przebywa za dnia. Chętnie przebywa wśród roślin z rodzajów: Cryptocoryne, Sagittaria, Echinodorus, Marsilea oraz Ceratopteris.
Rozmnażanie
Tarło przebiega w grocie lub wcześniej przygotowanej do tego celu doniczki. Ikra składana jest na ściankach w ilości do 600 sztuk ziaren. Tarlaki potrafią z braku innej możliwości składać ikrę po brzusznej stronie szerokiego liścia. Opiekę nad ikrą przejmuje samiec, który wylęga się po okresie 7-8 dni. Wymagają tylko żywego pokarmu oraz obowiązkowej segregacji według wielkości, gdyż możliwa jest wewnętrzna agresja połączona z kanibalizmem.
Przypisy
Bibliografia
- HansH. Frey HansH., Akwarium słodkowodne, Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, s. 276–277, ISBN 83-217-2777-8, OCLC 749300194 .
- H. Skrzyński, Liścień - Polycentrus schemburghi Miiller et Troschel, 1848, AKWARIUM, nr 6/78. akwa-mania.mud.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-28)].
- Krystyna Kowalska, Jan Maciej Bembiszewski, Halina Rolik Mały słownik zoologiczny, Ryby, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973, str. 288, h - wielocierń