Xerula
 Pieniążkówka dębowa | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | grzyby | ||
| Typ | podstawczaki | ||
| Klasa | pieczarniaki | ||
| Rząd | pieczarkowce | ||
| Rodzina | obrzękowcowate | ||
| Rodzaj | pieniążkówka | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Xerula Maire Treb. Inst. Catalano Hist. Nat., Sér. Bot. 2 15: 66 (1933) | |||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Xerula longipes (P. Kumm.) Maire | |||
| |||
| |||
Xerula Maire (pieniążkówka) – rodzaj grzybów z rodziny obrzękowcowatych (Physalacriaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Physalacriaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę nadał Władysław Wojewoda w 1987 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym rodzaj ten opisywany był też jako kółkorodek[2]. W Polsce występuje tylko 1 gatunek.
Charakterystyka
Saprotrofy żyjące na martwym drewnie. Kapelusze średniej wielkości, maziste lub suche i aksamitne. Trzony: Bardzo wysmukłe i długie, korzeniaste. Blaszki białawe, zatokowato wycięte. Wysyp zarodników: Biały, nieamyloidalny. Zarodniki eliptyczne do okrągławych, gładkie, bez pory rostkowej. Trama blaszek regularna (strzępki biegną równolegle)[3].
Gatunki
- Xerula anombe (De Seynes) R.H. Petersen 2008
- Xerula australis (Dörfelt) R.H. Petersen 1994
- Xerula hispida Halling & G.M. Muell. 1999
- Xerula mediterranea (Pacioni & Lalli) Quadr. & Lunghini 1990
- Xerula oreina (Pacioni & Lalli) Contu 1998
- Xerula oronga (De Seynes) R.H. Petersen 2008
- Xerula pseudoradicata (M.M. Moser) Contu 1998
- Xerula pudens (Pers.) Singer 1951 – pieniążkówka dębowa
- Xerula renati (Clémençon) Contu, in Signorello & Contu 1998
- Xerula raphanipes (Berk.) Dörfelt 1983
- Xerula setulosa (Murrill) R.H. Petersen & T.J. Baroni 2007
- Xerula sinopudens R.H. Petersen & Nagas. 2006
- Xerula strigosa Zhu L. Yang, L. Wang & G.M. Muell. 2008
- Xerula sinopudens R.H. Petersen & Nagas. 2006
- Xerula subnigra (Singer) Contu 2000
Wykaz gatunków (nazwy naukowe) na podstawie Index Fungorum[4]. Nazwa polska według Władysława Wojewody[2].
Przypisy
- ↑ a b Index Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Ewald Gerhardt: Grzyby – wielki ilustrowany przewodnik. KDC, 2006, s. 172. ISBN 83-7404-513-2.
- ↑ Index Fungorum (gatunki). [dostęp 2013-09-20]. (ang.).
