Zamek w Gołogórach
Państwo | Ukraina |
---|---|
Obwód | |
Miejscowość | Gołogóry |
Typ budynku | zamek |
Zniszczono | XVI, XVII |
Pierwszy właściciel | Gołogórscy |
Kolejni właściciele | Starzyńscy, oo. dominikanie |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego | |
Położenie na mapie Ukrainy | |
49°45′07″N 24°43′17″E/49,751944 24,721389 |
Zamek w Gołogórach – ruiny murów niewielkiego zameczku znajdują się w północno-wschodniej części miasta. Stoją na przedmieściu nad dość stromym zboczu[1].
Historia
Zamek wybudowano w XV w. w północno-zachodniej części miejscowości przy rozwidleniu dróg. Było to wówczas gniazdo rodowe Gołogórskich. Wraz z zamkami Stare Sioło, Świrz, Złoczów, osłaniał Lwów od wschodu w czasach najazdów tatarskich, jednak w XVII wieku stracił swoje znaczenie militarne w czasie wojen kozackich i tureckich i był wielokrotnie zdobywany i niszczony. Obecny zamek, jak podanie niesie, miał być zbudowany przez Mikołaja Potockiego, starostę kaniowskiego. Michał Baliński w swojej Starożytnej Polsce nic nie wspomina o tym zameczku[1].
W 1792 r., jako zupełną ruinę, od rodziny Starzyńskich nabył go klasztor oo. dominikanów w Podkamieniu. W ciągu XIX w. zamek w znacznej części rozebrano na materiał budowlany. Do dnia dzisiejszego pozostały tylko jego fragmenty[2].
Architektura
Zamek w czasach świetności tworzył czworoboczny budynek ("kamienica") otoczony murem z czterema basztami na rogach i należał do najstarszych zamków na Rusi Czerwonej.
Przypisy
Bibliografia
- Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. II, Warszawa, 1880–1902, s. 675.
Linki zewnętrzne
- Gołogóry, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 675 .
- Zamek w Gołogórach
- p
- d
- e