Bernardino Fernández de Velasco (1783-1851)

Najodličniji Vojvoda od Fríasa
premijer Španije
Na položaju 6. septembar 1838 – 9. decembar 1838
Monarh	Maria Christina
Prethodi	Narciso Fernández de Heredia
Slijedi	Evaristo Pérez de Castro
Lični detalji
Rođenje	(1783-07-20)20. 7. 1783. Madrid, Španija
Smrt	21. 5. 1851. (dob: 67) Španija
Politička stranka	Realista Moderado
Religija	katolik

Don Bernardino Fernández de Velasco-Pacheco y Benavides, 14. vojvoda od Fríasa, grande Španije, KOGF (1783 – 1851) bio je španski plemić, diplomat i političar koji je godine 1838. služio kao premijer Španije.

Rođen je kao sin Diega Pacheca Tellez-Giron Gomez de Sandovala, plemića koji je za vrijeme francuske invazije bio istaknuti afrancesado, odnosno pristaša okupatorskog režima Josepha Bonapartea. Za vrijeme rata je Fernandez de Velasco iz pro-francuske vojske prebjegao patriotima. Nakon povratka Ferdinanda VII je pod sumnjom da je liberal pao u nemilost. U politiku je ušao za vrijeme liberalnog režima (1820-1823), a nakon njenog sloma neko vrijeme proveo u egzilu u Francuskoj. Nakon Ferdinandove smrti 1834. je izabran u Cortes, a premijer Francisco Martinez de la Rosa ga je poslao u diplomatsku misiju da novoj vladi osigura podršku Francuske i drugih stranih sila u ratu protiv karlističkih pobunjenika. U toj je misiji uspio, a godine 1838. je imenovan premijerom. Na tom mjestu nije uspio osigurati da vodeće reakcionarne sile Evrope (Pruska, Austrija i Rusija) prestanu podržavati karliste, a pokušaji da prebrodi jaz između zavađenih frakcija Narvaeza i Espartera nisu uspjeli. Izgubivši podršku obje frakcije, prisiljen je na ostavku. Godine 1845. se nakratko vratio u politiku kao doživotni senator, ali se daleko više bavio književnošću.