Fritz Kortner

Fritz Kortner
glumac, teatarski režiser
Fritu Kortner godine 1959.
Biografske informacije
RođenjeFritz Nathan Kohn
(1892-05-12)12. 5. 1892.
Beč, Austro-Ugarska
Smrt22. 7. 1970. (dob: 78)
München, Zapadna Njemačka
SupružnikJohanna Hofer (1924-1970) (njegova smrt) (2 djece)
Profesionalne informacije
Zanimanjeglumac, teatarski režiser
Opus
Djelatni period1915-1968

Fritz Kortner (12. maj 1892 - 22. jul 1970) bio je austrijski glumac i teatarski režiser. Karijeru je započeo u Njemačkoj 1911. pod paskom znamenitog teatarskog režisera Maxa Reinhardta, prije nego što će se u weimarskom periodu nametnuti kao jedan od najvećih glumaca njemačkog teatra, a pri čemu je na njegov nastup značajno uticao umjetnički pokret ekspersionizma. Nakon dolaska nacista na vlast je zbog jevrejskog porijekla emigrirao prvo u Beč, potom u Britaniju, i na kraju u SAD. U Njemačku se vratio 1949. godine gdje se istakao inovativnom režijom Shakespeareovih drama.

Filmografija [1]

  • 1915: Police Nr. 1111 (rež. Harry Piel)
  • 1918: Der Märtyrer seines Herzens (rež. Emil Justitz)
  • 1918: Frauenehre (rež. Georg Kundert)
  • 1919: Das Auge des Buddha (rež. Maurice Armand Mondet)
  • 1920: Satanas
  • 1920: Der Schädel der Pharaonentochter
  • 1920: Gerechtigkeit (rež. Stefan Lux)
  • 1920: Die Brüder Karamasoff
  • 1920: Das Haus zum Mond (rež. Karlheinz Martin)
  • 1920: Weltbrand
  • 1921: Die Verschwörung zu Genua
  • 1921: Landstraße und Großstadt (rež. Carl Wilhelm)
  • 1921: Hintertreppe (rež. Leopold Jessner)
  • 1922: Der Graf von Essex
  • 1922: Luise Millerin (rež. Carl Froelich)
  • 1922: Der Ruf des Schicksals (rež. Johannes Guter)
  • 1923: Nora
  • 1923: Schatten (rež. Arthur Robison)
  • 1923: Peter der Große (rež. Dimitri Buchowetzki)
  • 1924: Moderne Ehen (rež. Hans Otto)
  • 1924: Orlac’s Hände (rež. Robert Wiene)
  • 1926: Dürfen wir schweigen?
  • 1927: Beethoven (rež. Hans Otto)
  • 1927: Mata Hari (rež. Friedrich Fehér)
  • 1927: Primanerliebe (rež. Robert Land)
  • 1927: Maria Stuart (rež. Friedrich Fehér und Leopold Jessner)
  • 1928: Marquis d'Eon, der Spion der Pompadour (rež. Karl Grune)
  • 1928: Revolutionshochzeit
  • 1929: Die Büchse der Pandora (rež. Georg Wilhelm Pabst)
  • 1929: Das Schiff der verlorenen Menschen (rež. Maurice Tourneur)
  • 1929: Atlantik (rež. Ewald André Dupont)
  • 1929: Giftgas (rež. Michail Dubson)
  • 1929: Somnambul (rež. Adolf Trotz)
  • 1929: Die Frau, nach der man sich sehnt (rež. Kurt Bernhardt)
  • 1930: Der Andere (rež. Robert Wiene)
  • 1930: Dreyfus (rež. Richard Oswald)
  • 1931: Der brave Sünder
  • 1931: Danton (rež. Hans Behrendt)
  • 1931: Der Mörder Dimitri Karamasoff (rež. Fjodor Ozep)
  • 1934: Chu-Chin-Chow (rež. Walter Forde)
  • 1935: Der rote Sultan (Abdul the Damned) (rež. Karl Grune)
  • 1944: The Hitler Gang (rež. John Farrow)
  • 1946: The Wife of Monte Christo (rež. Edgar G. Ulmer)
  • 1946: Auf Messers Schneide (The Razor's Edge) (rež. Edmund Goulding)
  • 1946: Irgendwo in der Nacht (Somewhere in the Night) (rež. Joseph L. Mankiewicz)
  • 1948: Berlin-Express (rež. Jacques Tourneur)
  • 1949: Der Ruf (rež. Josef von Báky)
  • 1950: Epilog – Das Geheimnis der Orplid (rež. Helmut Käutner)
  • 1954: Die Stadt ist voller Geheimnisse (nur Regie)
  • 1955: Um Thron und Liebe (Regie)
  • 1961: Die Sendung der Lysistrata (rež. Fritz Kortner)
  • 1968: Der Kaufmann von Venedig (rež. Otto Schenk)
  • 1968: Der Tod eines Handlungsreisenden (rež. Fritz Kortner)

Knjige

  • Aller Tage Abend. Autobiographie. Droemer-Knaur, München 1996, ISBN 3-426-02336-9 (Erstausgabe: Kindler Verlag, München 1959).
  • Aller Tage Abend. Autobiographie. Mit einem Nachwort von Klaus Völker. Alexander Verlag, Berlin 2005, ISBN 3-89581-098-3 (Erstauflage dieser Lizenzausgabe mit dem neuen Nachwort: Berlin 1991).
  • Aller Tage Abend. Auszüge, gelesen von Fritz Kortner. Alexander Verlag, Berlin 2005, ISBN 3-89581-137-8 (ausgezeichnet im Oktober 2005 auf der hr2-Hörbuch-Bestenliste).
  • Letzten Endes. Fragmente. Hrsg. von Johanna Kortner. Kindler, München 1971 (posthume Autobiografie).
  • Jean Baptiste Molière: Don Juan. Bearbeitung von Fritz Kortner. Desch, München, Wien, Basel 1960.
  • Die Sendung der Lysistrata. Schauspiel. Kindler, München 1961.
  • Die Zwiesprache. Schauspiel. Kindler, München 1964.
  • Theaterstücke. Nacht und Nebel, Donauwellen. Hrsg. von Matthias Brand. Prometh, Köln 1981.

Vanjske veze

  • Fritz Kortner na sajtu IMDb
  • Virtual History - Photographs


Normativna kontrola Uredi na Wikidati
  • WorldCat identiteti
  • VIAF: 37126870
  • LCCN: n81071068
  • ISNI: 0000 0000 8116 201X
  • GND: 118565591
  • SELIBR: 251437
  • SUDOC: 059504617
  • BNF: cb14194475q (podaci)
  • NKC: kup20000000051033
  • BNE: XX5287600
  • KulturNav: id
  1. Izvori: Klaus Völker: Fritz Kortner, Schauspieler und Regisseur. Edition Hentrich, Berlin 1987. S. 104–118, 125f., 139–142, 203–205, seiner Fernsehaufzeichnungen und -filme: S. 321, seiner Rundfunkaufnahmen: S. 317. Siehe zu Kortners Filmen auch: Deutsche Kinemathek (Hrsg.): Fritz Kortner. Deutsche Kinemathek, Berlin 1970 (Schriftenreihe Deutsche Kinemathek Berlin, Nr. 21). Mehrere der Filme, an denen Kortner mitwirkte, wurden auf VHS oder DVD aufgelegt (unter anderem Orlac’s Hände, 1924; Dreyfus, 1930; Danton, 1931; Der Ruf, 1948; Sarajewo – Um Thron und Liebe, 1955).