Antoninianus Anayasası

Antoninianus Anayasası ya da orijinal adıyla Constitutio Antoniniana olarak bilinen bu ferman İ.S. 11 Temmuz 212 yılında^[1] Caracalla isimli Roma İmparatoru tarafından ilan edildi. Bu ferman, Roma İmparatorluğu'nda bulunan tüm özgür insanların tam Roma vatandaşlığını ve tüm özgür kadınların da Romalı kadınların "dediticii" istisnaları hakkından sahip olmasına karar veriyordu. (dediticii: Roma'ya savaş esnasında teslim olarak tabii olan insanlar ve azatlılar.)

İ.S. 212'den önce çoğunlukla sadece İtalya'nın sakinleri tam anlamı ile Roma vatandaşlığını elinde tutuyordu. Diğer eyaletlerde kurulmuş Romalı koloniler, eyaletlerde yaşayan Romalılar (ya da onların torunları), İmparatorluk boyunca çeşitli şehirlerin sakinleri ve az sayıdaki mahalli soyluların (yanaşma ülkelerin kralları da) ayrıca tam bir Roma vatandaşlığını ellerinde tutarlardı. Öte yandan taşralılar genelde vatandaş değillerdi ki buna rağmen bazıları Latin olmanın haklarına sahipti.

Sonuç olarak, çok sayıda yeni vatandaş, birkaç imparator da dahil olmak üzere (tam adı Marcus Aurelius Antoninus olan) patronlarının onuruna Aurelius adını aldı: Gallienus ve Diocletianus arasındaki on bir imparatordan yedisi (Claudius Gothicus, Quintillus, Probus, Carus, Carinus, Numerian ve Maximian) Marcus Aurelius adını taşıyordu.^[2][3]