Chenin blanc

Chenin blanc
Üzüm (Vitis)
Rengi	Beyaz
Tür adı	Vitis vinifera
Diğer adı	Steen, Pineau de la Loire, Pinot blanco (diğerleri)
Köken	Loire, Fransa
Önemli üretim yerleri	Loire, Güney Afrika
Önemli şaraplar	Vouvray, Coteaux du Layon, sparkling Saumur
VIVC kimliği	2527

Chenin blanc (diğer isimlerinin yanı sıra Pineau de la Loire olarak da bilinir), Fransa'nın Loire Vadisi'nden gelen bir beyaz şarap üzüm çeşididir. Yüksek asiditesi, köpüklü şaraplardan dengeli tatlı şaraplarına kadar çeşitler yapmak için kullanılabileceği anlamına gelir, ancak asmanın doğal canlılığı kontrol edilmezse çok yumuşak, nötr şaraplar üretebilir. Loire dışında, Yeni Dünya şarap bölgelerinin çoğunda bulunur; Güney Afrika'da en yaygın olarak ekilen çeşittir ve burada tarihsel olarak Steen olarak da bilinir. Üzüm, 1655'te Jan van Riebeeck tarafından Güney Afrika'da yetiştirilen ilk üzümlerden biridir ve 1685'te Nantes Fermanı'nın iptal edilmesinin ardından Fransa'dan kaçan Huguenot'larla bu ülkeye gelmiştir. Chenin blanc, Avustralya'da da sıklıkla yanlış tanımlanıyordu, bu nedenle ülkedeki erken tarihini izlemek kolay değil. 1832'de James Busby'nin koleksiyonunda tanıtılmış olabilir, ancak C. Waterhouse, 1862'de Güney Avustralya'nın Houghton kentindeki Highercombe'da Steen yetiştiriyordu.

Terroir, rekolte çeşitliliği ve şarap üreticisinin muamelesi için oldukça nötr bir damak tadı sağlar. Soğuk bölgelerde, meyve suyu tatlıdır ancak dolgun gövdeli, meyveli bir damak tadıyla asit oranı yüksektir. Kuzey Fransa'nın güvenilmez yazlarında, olgunlaşmamış üzümlerin asiditesi genellikle tatmin edici olmayan sonuçlarla şaptalizasyonla maskelenirdi, oysa şimdi, daha az olgunlaşmış üzümler Crémant de Loire gibi popüler köpüklü şaraplara dönüştürülüyor. Anjou AOC'nin beyaz şarapları, ayva ve elma aromalarıyla sek şarap olarak Chenin'in popüler bir ifadesidir. Yakındaki Vouvray AOC'de, şarap üreticileri yaşla birlikte bal ve çiçeksi özellikler geliştiren yarı tatlı bir stil hedefler. En iyi rekoltelerde, üzümler asil çürüme geliştirmek için asmalarda bırakılabilir ve yaşla birlikte önemli ölçüde iyileşebilen yoğun, viskoz bir tatlı şarap üretir.

Fransız ampelograf Pierre Galet , Chenin blanc'ın 9. yüzyılda bir ara Anjou şarap bölgesinde ortaya çıktığını ve en azından 15. yüzyılda oradan Touraine'e ulaştığını teorileştirmiştir .  Üzüm , Glanfeuil manastırının kayıtlarında Loire Nehri'nin sol kıyısında Soulangé ve Bessé adlı kişilere ait bağlarda yetiştiği belirtilen, Charles the Bald'ın 845'te verdiği iki kraliyet arazi hibesinde tanımlanan çeşit olabilir .

Thomas Bohier, 3 Ocak 1496'da Chenonceaux civarında bağ arazisi satın aldığında , Beaune'daki Burgonya şarap bölgesinden , Arbois'daki Jura şarap bölgesinden ve yakınlardaki Orléans ve Anjou'dan birkaç üzüm çeşidi getirildi . Bu çeşitlerden biri olan Plant d'Anjou olarak bilinen beyaz üzüm, daha sonra 1520 ile 1535 yılları arasında Château de Chenonceau Lordu ve kayınbiraderi Cormery başrahibi Denis Briçonnet tarafından Touraine'deki Mont Chenin olarak bilinen yakındaki bir yere ekildi . Ampelograflar, Plant d'Anjou'nun Chenin blanc'a benzediğine ve üzümün sonunda adını Mont Chenin'den aldığına inanıyorlar.

Fransız yazar François Rabelais (1494–1553), Anjou'nun beyaz şarapları hakkında övgü dolu yazılar yazmış ve Gargantua'nın XXV. bölümünün sonunda üzümlerin tıbbi özelliklerinden bahsetmiştir :

Bunu yaptıktan sonra çobanlar ve çoban kızları bu kekler ve güzel üzümlerle neşelendiler ve güzel küçük borunun sesiyle birlikte kendilerini eğlendirdiler, o gün sabahleyin iyi bir el ile kendilerini haç çıkarmadıkları için bir bela ile karşılaşan o kendini beğenmiş kek pişiricilerine alaycı bir şekilde güldüler. Forgier'in bacağına biraz yağlı chenin üzümü sürmeyi de unutmadılar ve onu öyle güzelce giydirdiler ve sardılar ki, hızla iyileşti.

Üzüm, Fransa'dan Güney Afrika'ya yayıldı ve burada büyük ihtimalle Hollanda Doğu Hindistan Şirketi tarafından Cape Kolonisi'ndeki Jan van Riebeeck'e gönderilen asma çelikleri arasında yer aldı. 20. yüzyılda, Loire'da ekilen bir Chenin alt çeşidinin aslında Chenin blanc olmadığı, bunun yerine Loire'da Fransız AOC düzenlemelerinde yasaklanmış olan Portekiz üzümü Verdelho olduğu bulundu.

1999'da DNA analizi , Chenin blanc'ın Jura şarap üzümü Savagnin ile ebeveyn-yavru ilişkisi olduğunu gösterdi . Ek DNA kanıtları, Chenin blanc'ın Trousseau ve Sauvignon blanc ile kardeş ilişkisi paylaştığını gösteriyor (her iki üzüm de Savagnin'in muhtemel yavrularıdır), bu da Chenin blanc'ın yavru, Savagnin'in ise ebeveyn çeşidi olduğunu kuvvetle öneriyor. Chenin'in Sauvignon blanc ile yarı kardeş ilişkisi aracılığıyla üzüm, Sauvignon blanc ve Cabernet Franc'ın yavruları olan Bordeaux şarap üzümü Cabernet Sauvignon ile teyze/amca çeşidi olarak ilişkilidir .

Diğer DNA araştırmaları , Chenin ve Hun üzümü Gouais blanc'ın çaprazlanmasıyla Balzac blanc , Colombard ve Meslier-Saint-François dahil olmak üzere çeşitli çeşitlerin üretildiğini göstermiştir . Güney Afrika'da üzüm, Weldra ve Chenel üretmek için İtalyan şarap üzümü Trebbiano ile çaprazlanmıştır .

Yıllar boyunca Chenin blanc , yakın bir genetik akrabalığı olmadığı görülen diğer üzüm çeşitleriyle de sıklıkla karıştırılmıştır. Bunlar arasında Madeira Machupiclait adasında ve Azorlar'da yetiştirilen Portekiz şarap üzümü Verdelho ve Avustralya'da Chenin blanc ile karıştırılan İspanyol şarap üzümü Albillo yer almaktadır.

Chenin blanc asma filizleri büyüme mevsiminin başlarında tomurcuklanır ve hasat yılının ortasında veya sonunda olgunlaşır .  Ancak, sıcak yıllarda, Loire'nin marjinal iklimi ile tam olgunluğa ulaşmak için gereken sıcaklık arasındaki denge, belirli bir karmaşıklık ve incelik derinliğine sahip şaraplar üretme potansiyeline sahiptir. Asmanın yaşı, şarap kalitesi üzerinde etkili olabilir ve daha yaşlı asmalar doğal olarak daha düşük verim üretir. Verimi düşüren ve belirli tatları ekleyen ve yoğunlaştıran asil çürüme ile enfekte olduğunda , şaraplar daha az belirgin çiçeksi aroma notaları, ancak daha fazla derinlik ve katman geliştirir.

Olgunlaşma aşamasında tomurcuklanmayı geciktiren ve şeker gelişimini artıran yeni klon çeşitleri geliştirildi . Bu yeni klonlardan altısı Fransız hükümeti tarafından resmi olarak onaylandı.  Asma, üç ila beş loblu yapraklara sahip yarı dik bir yapıya sahiptir. Tomurcuğu erken kırma eğilimindedir ve geç olgunlaşan sarı-yeşil üzümler içeren konik, kanatlı salkımlara sahiptir.  Meyveler genellikle 16,0 mm uzunluğunda x 14,2 mm genişliğindedir ve ortalama ağırlıkları 1,79 g'dır.

Bir şarap bölgesinin iklimi, Chenin blanc'ın ağırlıklı olarak tatlı mı yoksa kuru mu üretileceğini büyük ölçüde belirlerken, bağ toprak tipi genellikle şarabın genel stilini etkiler.  Doğru iklimle eşleştirilen ağır kil bazlı topraklar, yaşlanmak ve olgunlaşmak için zamana ihtiyaç duyan ağır, botrytize tatlı şarapların geliştirilmesi için uygundur . İyi drene edilmiş ve daha az organik, ağırlıklı olarak kumlu topraklar, daha hızlı olgunlaşan daha hafif şarap stilleri üretme eğilimindedir. Yüksek silex içeriğine sahip topraklara ekilen Chenin blanc, belirgin mineral notalara sahip şaraplar üretirken, kireç taşı bazlı topraklar keskin asiditeye sahip şarapları teşvik eder. Vouvray'de toprak ağırlıklı olarak argilo-kalsiyum veya kireçli kildir ve hem asidite hem de ağırlık ile yuvarlak şaraplar üretir. Şistin toprakta bol olduğu bölgelerde , Chenin blanc üzümleri genellikle ağırlıklı olarak kil bazlı topraklara sahip bağlardakinden daha erken olgunlaşır.

Chenin'in (ideal olmayan koşullarda botrytis hariç) duyarlı olduğu bağcılık tehlikeleri arasında ilkbahar donundan kaynaklanan hasar, külleme ve üzüm asmasının odun yapılarını etkileyen mantar hastalığı (örneğin üzüm asmasının ölü kolu ) yer alır. Bu tehlikelerden bazıları entegre zararlı yönetimi ve anaç seçimi ile yönetilebilir .

Çoğu şaraplık üzüm çeşidi için geçerli olmakla birlikte , Chenin blanc şarabının kalitesi bağda gösterilen özenle yakından bağlantılıdır. Üzümler olgunlaşmadan çok erken hasat edilirse, yüksek asitlik şarabın (şarap uzmanı Oz Clarke'a göre) "mümkün olan en kötü şaraplardan biri" olmasına neden olur. Üzümler çok yüksek verimle hasat edilirse , üzümler Chenin blanc'ın ayırt edici karakter notalarından hiçbirini korumaz.  Loire'da, Fransız yönetmelikleri verimin düşük tutulmasını (40-50 hl/ha) zorunlu kılıyor. Bu seviyelerde, Chenin blanc'ın çiçeksi, ballı aromalar gibi çeşit özelliklerinin daha fazlası sergilenir. Üzüm, dönüm başına 10 ton (175 hl/ha) olan California Central Valley ortalaması gibi yüksek verimlerle hasat edildiğinde , Chenin'in aromaları daha tatsız ve nötr hale gelir.  Asma doğal olarak kuvvetlidir ve kontrol altında tutulmazsa aşırı ürün vermeye eğilimlidir. Güney Afrika'nın bazı bölgelerinde olduğu gibi verimli topraklarda Chenin blanc kolayca 240 hl/ha verim üretebilir. Verimi kontrol altında tutmak için bağ yöneticileri Chenin asmalarını Vitis riparia veya Vitis rupestris asmalarından daha az kuvvetli anaçlarla aşılamayı seçebilirler. Büyüme mevsimi boyunca, fazla üzüm salkımlarının çıkarıldığı yeşil bir hasat yapmayı da seçebilirler .

Chenin blanc için optimum olgunluk ve asitlik ile şekerler arasındaki denge çok önemli bir bağcılık önceliği olduğundan, birçok yetiştirici (Loire Vadisi'ndekiler gibi) üzümleri "denemeler" veya bağlarda ardışık toplamalar halinde hasat eder. Her toplama serisinde, sadece en olgun salkımlar veya tek tek üzümler, dört ila altı hafta sürebilen ve bağdan üç ila altı geçişi içeren bir süre boyunca elle hasat edilir. Tatlı botrytize şarapların üretimi için, toplayıcılar gerekli miktarda asil çürümeye ulaşmış üzümleri ararlar. Asil çürümenin olmadığı sıcak ve kurak yıllarda, toplayıcılar olgunlaşmış üzümleri asmada büzülmeleri veya passerillé olmaları için yeterince uzun süre bırakabilirler ve burada daha sonra asil çürümeden etkilenebilirler. Önemli hasat çeşitliliğinin yaşandığı bölgelerde, şarap üreticileri her denemede hasat edilen üzümlerin farklı şarap stillerine gitmesiyle, Chenin blanc'ın hangi stil ve kuruluğunu yapabileceklerine günlük olarak karar verebilirler. Hasat sırasında altı denemeye kadar çıkabilen Vouvray'daki bazı üreticiler için, ilk birkaç deneme köpüklü ve kuru şarap üretimine gidebilirken, sonraki denemeler tatlı şarap üretimine gidebilir.

Chenin blanc, Çin'den Yeni Zelanda , Kanada ve Arjantin'e kadar dünyanın dört bir yanına ekilirken , yalnızca birkaç yerde "önemli" bir ekim olarak kabul edilir.  Chenin blanc'ın bağcılık evi Fransa olsa da, 21. yüzyılın başında Güney Afrika'ya Fransa'dakinin iki katı kadar Chenin blanc ekildi. Üzümün çok yönlülüğü ve terroir'ı yansıtma yeteneği, Jancis Robinson'ın tanımladığı gibi, " çift yaşam " sürmesine neden olur . Fransa'nın Loire Vadisi'nde, dünya standartlarında şaraplar üretebilen birinci sınıf bir şarap üzümü olarak değerlendirilirken, birçok Yeni Dünya şarap bölgesinde, toplu beyaz karışımlara asitlik katan ve terroir'dan daha nötr tatlar gösteren bir " işgücü çeşidi" olarak kullanılır . Chenin blanc'ın karakteristik asitliği, tüm tezahürlerinde neredeyse tüm şarap bölgelerinde evrensel olarak bulunur.

Ampelograflar Chenin blanc'ın 9. yüzyılda Fransa'nın Loire Vadisi'nde ortaya çıktığını ileri sürüyorlar. Günümüzde Loire , bu çeşitle en yakından ilişkilendirilen Fransız şarap bölgesidir. 2008 yılında, Fransa'da 9.828 hektar (24.290 dönüm) Chenin ekildi, çoğunlukla Indre-et-Loire , Loir-et-Cher ve Maine-et-Loire departmanlarında, Maine-et-Loire'daki Angers şehri çevresindeki Anjou bölgesi ise 2008 yılında 5.044 hektar (12.460 dönüm) ile en önemli ekimlere sahipti. Chenin blanc hala tüm Fransız ekimlerinin yaklaşık %1,2'sini oluştururken, bu sayılar 1958'de yetiştirilen 16.594 hektar (41.000 dönüm) üzüm asmasından önemli bir düşüşü temsil ediyor.

Chenin blanc, birçok Appellation d'originine contrôlée (AOC) bölgesinde yetkili bir ekimdir , ancak çoğunlukla Anjou , Bonnezeaux , Crémant de Loire , Coteaux de l'Aubance , Coteaux du Layon , Jasnières , Montlouis'in Orta Loire AOC'lerinde ekilir . Quarts de Chaume , Saumur , Savennières ve Vouvray .  Coteaux du Layon, Bonnezeaux ve Quarts de Chaume şarapları tatlı tatlı şarapları olarak üretilirken, Savennières ağırlıklı olarak sek şaraplar üretir. Anjou, Crémant de Loire, Coteaux de l'Aubance, Jasnières, Montlouis, Saumur ve Vouvray şarapları kurudan yarı tatlıya ve tatlıya kadar çok çeşitli tatlılık seviyelerine sahiptir.

1970'lerde, Loire'daki Chenin blanc ekimleri, daha moda olan kırmızı Cabernet Franc ve beyaz Sauvignon blanc ile yetiştirilmesi daha kolay olan Gamay lehine söküldü .  Bu, Chenin'in Anjou-Saumur ve Touraine çevresindeki Orta Loire bölgesinde varlığını sağlamlaştırdı.  1980'lerde, Loire'ın tatlı tatlı şaraplarına olan ilgi, bölgede Chenin blanc'a olan coşkuyu yeniledi. Bu süre zarfında, Sauternes'in Bordeaux şarap bölgesi, yüksek talep karşısında arzın azalmaya başlamasıyla fiyatlarda önemli bir artış sağlayan bir dizi olumlu hasat dönemi yaşamıştı. Bu tatlı şaraplara değer vermeye başlayan şarap tüketicileri, başka bir kaynak olarak Loire'a bakmaya başladı. 1990'lar, Orta Loire'a asil çürümeden etkilenen birçok yüksek puanlı Chenin şarabı üreten bir dizi başarılı hasat dönemi getirdi. Şarap uzmanı Oz Clarke'ın da belirttiği gibi, bu şaraplar Chenin blanc'ın " standart taşıyıcısı " haline geldi.

Şarap bölgesinin iklimi, bölgede hangi Chenin blanc stilinin en yaygın olacağını belirleme eğilimindedir. Jasnières'in en kuzey kesimlerinde Chenin blanc, çoğunlukla kuru ve ince şaraplarla yetiştirilmek üzere sınırlarındadır. Orta Loire'nin çoğu karasal iklim yaşarken , Coteaux du Layon, yakındaki Vouvray veya Montlouis'e göre Botrytis cinerea'nın gelişimini destekleyen Atlantik Okyanusu'ndan daha fazla iklimsel etki alır . Her üç AOC de tatlı, botrytize şarap üretirken, Coteaux du Layon'da daha az hasat çeşitliliği bulunur. Montlouis ve Vouvray'deki serin karasal etki, köpüklü şarap üretmek için gereken asitlik ve şeker dengesine sahip üzümler de dahil olmak üzere çok çeşitli Chenin blanc üretmeye olanak tanır. Savennières AOC'sinde, yakındaki nehirlerden gelen daha az sis ve buğu ve botrytis'in kök salmasını zorlaştıran daha fazla rüzgar meydana gelir. Bu, Savennières'in ağırlıklı olarak kuru Chenin blanc üreten tek Loire AOC olmasının nedenlerinden biridir. Fransa'nın güneyinde, Languedoc bölgesinin sıcak Akdeniz iklimi , tatlı Chenin blanc'tan çok daha fazla kuru Chenin blanc stilinin üretilmesini teşvik eder.

Chenin blanc'ın çoğu bir çeşit şarap olarak üretilirken, Anjou, Saumur ve Touraine temel adlandırmalarına sahip şaraplarda %20'ye kadar Chardonnay ve Sauvignon blanc'a izin verilir. Chenin blanc'ın yüksek asiditesi, köpüklü şarap üretimine çok uygundur; burada Crémant de Loire, köpüklü Vouvray ve Languedoc şarap bölgesi Limoux'da önemli bir bileşendir .  Crémant de Limoux'da Chenin, Mauzac , Pinot noir ve Chardonnay ile karışımın en az %20'sini ve en fazla %40'ını oluşturmalıdır . Üzüm, Limoux'nun durgun şaraplarında da izin verilir, ancak yalnızca Mauzac ve Chardonnay ile harmanlanır.

Loire'ın dışında, Limoux'daki Languedoc ekimlerine ek olarak, Chenin blanc'ın diğer Fransız ekimleri Korsika'da ( 2008'de adaya ekilen 60 hektar (150 dönüm)  ), Charentes'te ve Aveyron bölümünde bulunabilir .  Güneybatı Fransa'da , Côtes de Duras'ın beyaz şaraplarında ve Vins d'Estaing ve Vins d'Entraygues et du Fel'in Garonne şaraplarında kullanılmasına izin verilmektedir .

Güney Afrika'da Chenin blanc en yaygın ekilen çeşittir ve 21. yüzyılın başlarında tüm bağ ekimlerinin yaklaşık beşte birini (%18,6) oluşturmaktadır. 2008 yılında 18.852 hektar (46.580 dönüm) üzüm ekildi; bu, Fransa'da ekilen Chenin blanc miktarının neredeyse iki katıdır. Ekimlerin çoğu, Cape Winelands Bölge Belediyesi'ndeki Paarl'ın Batı Kap şarap bölgesinde bulunmaktadır ve 3.326 hektar (8.220 dönüm) ile Malmesbury ve Olifants Nehri'nin Swartland bölgesi , 2008 yılında sırasıyla 3.317 hektar (8.200 dönüm) ve 2.521 hektar (6.230 dönüm) ile çok geride değildir.

Çeşitlilik büyük ihtimalle Hollanda Doğu Hindistan Şirketi tarafından Jan van Riebeeck'e gönderilen çelikler koleksiyonuyla ülkeye tanıtıldı. Güney Afrika şarap tarihinin sonraki iki yüz yılı boyunca , bu çeşitlilik Steen olarak biliniyordu.  Ampelograflar, 1965'e kadar ülke genelindeki çok sayıda Steen ekimini somut olarak Chenin blanc olarak tanımlayamadılar. 1960'ların sonu ve 1970'lerin başında, Chenin blanc, sıcaklık kontrollü fermantasyon kapları gibi yeni teknolojilerin tanıtılmasıyla başlatılan Güney Afrika şarap endüstrisinin "beyaz şarap rönesansı "ndaki başlıca üzümdü. Bu süre zarfında, odak noktası çoğunlukla nötr tada sahip ve şarap pazarının beyaz şarap talebinden yararlanabilen yarı kuru, temiz ve canlı şarap üretmekti. 20. yüzyılın sonlarına doğru, birkaç Chenin blanc uzman üreticisi ortaya çıktı ve uygun topraklarda daha eski Chenin asmalarını izole etmek için bağ yöneticileriyle çalıştı . Amaçları Chenin'in eşsiz aromalarını ve özelliklerini sergileyen şaraplar üretmekti. Chenin blanc ekimleri azalırken, bu üreticilerin çalışmaları Güney Afrika Chenin blanc'ının kalite profillerinin iyileştirilmesiyle sonuçlandı.

1980'lerde, Kaliforniya şarap endüstrisi Fransa'dan daha fazla Chenin blanc ekili alana sahipti, ancak ekimler daha sonra istikrarlı bir şekilde azaldı. 2006'ya gelindiğinde, çoğunlukla sıcak Central Valley'de olmak üzere 13.000 dönüm (5.300 hektar) ekildi . 2010'da bu seviye 7.223 dönüme (2.923 hektar) düştü.

Kaliforniya şarap endüstrisindeki tarihinin çoğunda , üzüm, toplu ve sürahi şarap karışımlarında anonim olarak kullanılabilen bir "işgücü çeşidi" olarak kabul edildi . Chenin'in doğal asiditesi ve çeşitli tatlılık derecelerine sahip şaraplara uyum sağlama yeteneği, onu seri üretim karışımlarında Colombard ve Chardonnay ile ideal bir harmanlama ortağı yaptı . 21. yüzyılın başına kadar, Sacramento Valley'deki Clarksburg AVA'daki üreticiler kaliteli çeşit Chenin blanc'larını bir uzmanlık alanı haline getirmeye başlamamışlardı; bu üreticilerin Chenin blanc'ları karakteristik bir misk kavunu aroması gösterme eğilimindedir ve iyi yaşlanma potansiyeline sahiptir.

Chenin blanc Amerika Birleşik Devletleri'nin her yerinde yetiştirilirken, en fazla ekim yapılan Amerikan Bağcılık Alanları arasında Clarksburg, Napa Vadisi ve Mendocino'daki Kaliforniya AVA'ları , Yakima ve Columbia Vadisi'ndeki Washington şarap bölgeleri ve Teksas Yüksek Ovaları AVA'sı yer almaktadır .  2012'de Washington'da 200 dönüm (81 hektar) Chenin yetiştirilirken Teksas'ta 300 dönüm (120 hektar) yetiştiriliyordu.

Amerika Birleşik Devletleri'nde Chenin blanc ekimi yapılan diğer eyaletler arasında New York , Missouri , Wisconsin , Minnesota , Arizona , New Mexico , Maryland , Kuzey Carolina , Virginia , Idaho , Colorado ve Teksas yer almaktadır . 1990'da Oregon'da 44 dönüm (18 hektar) Chenin blanc ekilmişti, ancak 2001'e gelindiğinde neredeyse tamamı sökülmüştü ve geriye sadece birkaç izole ekim kalmıştı.

Avustralya'da, ülkenin 1.500 dönümlük (610 hektar) Chenin blanc'ı çoğunlukla Chardonnay, Sauvignon blanc ve Semillon ile sıklıkla kullanılan bir karışım çeşidi olarak yetiştirilmektedir. Avustralya Chenin ekimleri Tasmanya , Yeni Güney Galler , Victoria ve Güney Avustralya'nın yanı sıra Batı Avustralya'nın Swan Valley ve Margaret River bölgelerinde bulunabilir . Şarap uzmanı James Halliday, Avustralya Chenin blanc'ının stilini belirgin meyve salatası notalarına sahip "tutti-frutti" olarak tanımlıyor. Ancak, Batı Avustralya'da üretilen şaraplar daha fazla eleştirel ilgi görmüştür.  2008'de Avustralya'da 1.586 dönümlük (642 hektar) Chenin blanc yetiştiriliyordu.

Yeni Zelanda'da, çeşidin ekim alanı 2004'te 250 dönümün (100 hektar) hemen altına düştü. 2008'de bu sayı 124 dönüme (50 hektar) düştü.  Öncelikle Kuzey Adası'na ekilen Yeni Zelanda Chenin blanc'ın bazı örnekleri, Loire Vadisi'ndeki Chenin'in tatlı tatlı stilleriyle olumlu karşılaştırmalar yaptı.  Tarihsel olarak, üzüm, seri üretilen karışımlarda Müller-Thurgau ile bir harmanlama ortağı olarak kullanılmıştır . Bazı eleştirmenlerce beğenilen Yeni Zelanda Chenin blanc'larının başarısı, çeşidin ekilmesine olan ilgiyi artırdı. Ancak Oz Clarke gibi uzmanların da belirttiği gibi, Yeni Zelanda Chardonnay ve Sauvignon blanc'ın değeri yüksek kaldığı sürece, birinci sınıf Chenin blanc üretiminin sürdürülmesi için çok az ekonomik neden bulunmaktadır.

Chenin blanc, Güney Amerika'nın her yerinde ekili olarak bulunur, ancak uzun yıllar boyunca Arjantin , Brezilya ve Uruguay ekimleri Pinot blanc ile karıştırılmıştır . Üzüm, esas olarak seri üretilen beyaz karışımlarda kullanılmıştır.  2008'de Arjantin'de 7.186 dönüm (2.908 hektar) Chenin blanc vardı, bunların çoğu Mendoza şarap bölgesindeydi, Brezilya, Şili ve Uruguay'da ise sırasıyla 74 dönüm (30 hektar), 188 dönüm (76 hektar) ve 17 dönüm (6,9 hektar) üzüm asması ekilmiştir.

Üzüm 20. yüzyılda İsrail'e ihraç edildi ve burada hala sınırlı miktarda bulunuyor.  Kanada, British Columbia'nın Okanagan şarap bölgesinde ve Ontario'da Chenin blanc ekiyor . Chenin blanc'ın bazı ekimleri İspanyol şarap bölgelerinde , özellikle Katalonya'da bulunabilir . 2015'te 112 hektar (280 dönüm) üzüm ekildi, ancak 2006'daki DNA analizi Galiçya , Alella ve Penedès şarap bölgesinde yetişen Agudelo üzüm çeşidinin aslında Chenin blanc olduğunu keşfettiğinden bu sayı artabilir. Hindistan ve Tayland'ın tropikal şarap bölgelerinde de üzümün bazı sınırlı ekimleri vardır.

Şarap uzmanı Jancis Robinson, Chenin blanc'ın muhtemelen dünyanın en çok yönlü üzümü olduğunu, yaşlanma yetenekleriyle bilinen tatlı şaraplar ve méthode champenoise'e göre yapılan köpüklü şaraplar ve güçlendirilmiş şaraplar dahil olmak üzere çeşitli tatlılıklarda kaliteli şaraplar üretebildiğini belirtti . Üzüm, tek bir çeşit şarap olarak kendini ayırt edebilir veya bir karışım bileşeni olarak asidite katabilir. Çok çeşitli kuru ve tatlılık seviyelerinde birinci sınıf şaraplar haline getirilebilme yeteneği, Alman Riesling'leriyle karşılaştırılmasını davet ediyor ve Robinson, birçok yönden Chenin blanc'ın Fransa'nın Alman Riesling'ine cevabı olduğunu belirtiyor.

Eski Dünya ve Yeni Dünya stilleri Chenin blanc arasındaki en büyük farklardan biri fermantasyon sıcaklığıdır. Loire'deki Eski Dünya stili üreticileri Chenin blanc'larını Güney Afrika ve diğer yerlerdeki Yeni Dünya üreticilerinden daha yüksek sıcaklıklarda, 60-68 °F (16-20 °C) fermente etme eğilimindedir ve beyazlarını genellikle 50-54 °F (10-12 °C) civarındaki sıcaklıklarda fermente ederler. Bunun nedeni, Eski Dünya şarap üreticilerinin daha düşük fermantasyon sıcaklıklarında daha canlı bir şekilde ortaya çıkan tropikal meyve aromalarına ve aromalarına fazla önem vermemeleridir. Chenin blanc, şarabın karmaşıklığına katkıda bulunabilecek fenolik bileşiklerin çıkarılmasına izin verecek olan bir miktar kabuk teması ve maserasyona uyum sağlayabilir . Kabuk temasının ortaya çıkarabileceği aromalardan ikisi Chenin'in karakteristik greengage ve angelica notalarıdır. Üzümün karakteristik asiditesi, şaraba tortu üzerinde geçirilen bir süre gibi daha kremsi veya "daha yağlı" bir doku veren malolaktik fermantasyonla yumuşatılabilir . Ahşap veya meşe yaşlandırmasının kullanımı her bir üreticinin kendi inisiyatifine bağlıdır. Eski Dünya üreticileri, vanilya , baharat ve kavrulmuş notalar verebilen yeni meşe fıçıların kullanımından kaçınma eğilimindedir, ancak bu notalar Yeni Dünya üreticileri için arzu edilebilir olabilir. Savennières'te , yaşlandırma için akasya ve kestane fıçıları kullanma geleneği devam etmektedir , ancak akasya şaraba sarı bir renk tonu verebilir ve kestane fıçıları biraz tereyağlı notalar ekleyebilir.

Chenin blanc'ın aromaları ve lezzet notaları genellikle mineral , grengaj, melekotu ve bal tanımlayıcılarını içerir . Asil çürümeden üretilen Chenin şarapları genellikle yaşlandıkça arpa şekeri, badem ezmesi ve ayvaya dönüşen şeftali ve bal notalarına sahip olacaktır . Loire'dan gelen kuru veya yarı tatlı Chenin blanc genellikle daha fazla bal, akasya ve ayva aromalarına dönüşen elma , grengaj ve tebeşirli mineral notalarına sahip olacaktır . Güney Afrika'dakiler gibi Yeni Dünya Chenin stilleri daha çok genç tüketilmek üzere yapılır ve muz, guava, armut ve ananas gibi zengin tropikal meyve notaları sergiler . Tatlı Chenin stilleri için alkol seviyesi nadiren %12'nin üzerine çıkar ve bu da şarapları daha dengeli tutar. Chenin'in daha kuru stillerinin %13,5 civarında olma olasılığı daha yüksektir.

Tatlı Loire Chenin blanc'ın yaşlanma yeteneği, şarap dünyasında en uzun ömürlü olanlar arasındadır ve iyi yapılmış, elverişli rekoltelerden gelen örnekler düzenli olarak en az 100 yıl dayanma potansiyeline sahiptir.  Bu uzun ömür, koruyucu görevi gören üzümün doğal olarak yüksek asitliğine atfedilir.  Şaraptaki fenolik bileşikler parçalandıkça , şaraba karmaşıklık ve derinlik katarlar. Bazı yarı tatlı veya "yarı-sek" örneklerin en yüksek seviyelerde içilmeye başlaması için en az 10 yıla ihtiyacı olabilir ve 20 ila 30 yıl daha gelişmeye devam edebilir. Birinci sınıf üretimden ve elverişli rekoltelerden gelen köpüklü ve kuru Chenin blanc örnekleri de genellikle beyaz şarapla ilişkilendirilmeyen uzun ömür seviyeleri göstermiştir. Ancak, yaşlandıkça Chenin blanc şarapları, şarabın kapandığı, çok az aroma ve çeşit özelliği ortaya çıkardığı " aptal evrelerden " geçmeye eğilimlidir.

Chenin blanc, yemek ve şarap eşleştirmelerinde çok yönlü bir oyuncu olabilir , ancak geniş şarap stilleri yelpazesinin hesaba katılması gerekir. Daha hafif, kuru stiller salatalar , balık ve tavuk gibi hafif yemeklerle iyi eşleşebilir. Chenin blanc'ın daha tatlı stilleri bazı Asya ve İspanyol mutfaklarının baharatlı sıcaklığını dengeleyebilir . Orta-kuru stillerin asiditesi ve dengesi krema sosları ve pate gibi zengin yemeklerle iyi eşleşebilir .

Yıllar boyunca Chenin blanc, Agudelo (İspanya'da), Agudillo (İspanya), Anjou, Blanc d'Aunis, Blanc d'Anjou, Capbreton blanc ( Landes , Fransa), Confort, Coue dahil olmak üzere çeşitli eşanlamlılar altında bilinmektedir. Fort, Cruchinet, Cugnette, Feher Chenin, Franc blanc ( Aveyron , Fransa), Franche, Gamet blanc (Aveyron, Fransa), Gros Chenin (Maine-et-Loire ve Indre-et-Loire'da), Gros Pineau (Touraine'de) , Gros Pinot Blanc de la Loire, Gout Fort, Luarskoe, Pineau d'Anjou ( Mayenne'de ), Pineau de Briollay, Pineau de la Loire (Indre-et-Loire'da), Pineau de Savennières, Pineau Gros, Pineau Gros de Vouvray , Pineau Nantais, Plant d'Anjou (içinde Indre-et-Loire), Plant de Brézé, Plant de Salces, Plant de Salles, Plant du Clair de Lune, Quefort, Rajoulin, Ronchalin, Rouchelein, Rouchelin ( Gironde ve Périgord'da ), Rouchalin, Rougelin, Steen (Güney Afrika) , Stein, Tête de Crabe, Vaalblaar Stein ve Verdurant.

• Uluslararası çeşitlilik