Langensalza Muharebesi (1866)

Langensalza Muharebesi
Avusturya-Prusya Savaşı parçası

Prusya topçuları 1866 Langensalza Muharebesi'nde saldırıda
Tarih27 Haziran 1866
Bölge
Langensalza, Saksonya, Prusya
Sonuç Hannover zaferi
Taraflar
Prusya Krallığı
Saksonya-Coburg
Hannover
Bavyera Krallığı
Komutanlar ve liderler
Helmuth von Moltke
(Cephe Komutanı)
Eduard Vogel von Falckenstein
Gustav Beyer
Eduard von Flies
V. George
Aleksandr von Arentschildt
Güçler
9,000 19,000
Kayıplar
170 asker öldürüldü
(11 subay)
643 yaralı
(30 subay)
33 kayboldu
907 ele geçirildi
(10 subay)
378 asker öldürüldü
1,051 yaralı
  • g
  • t
  • d
Avusturya-Prusya Savaşı
Bohemya
  • Hühnerwasser
  • Podol
  • Náchod
  • Trautenau
  • Burkersdorf
  • Skalitz
  • Münchengrätz
  • Schweinschädel
  • Gitschin
  • Königgrätz
  • Blumenau
Kuzey Almanya
  • Langensalza
Main Nehri
  • Hünfeld
  • Dermbach
  • Kissingen
  • Frohnhofen
  • Aschaffenburg
  • Hundheim
  • Tauberbischofsheim
  • Werbach
  • Gerchsheim
  • Helmstadt
  • Roßbrunn
İtalya ve Adriyatik Denizi
  • Custoza
  • Trentino
  • Lake Garda
  • Valtellina
  • Vezza d'Oglio
  • Lissa
  • Bezzecca
  • Versa


Langensalza'daki alayların hareketleri, 1866.

Langensalza Muharebesi, 27 Haziran 1866'da, Avusturya-Prusya Savaşı sırasında, günümüzde Almanya'nın Bad Langensalza yakınlarında, Hannover Krallığı ile Prusya Krallığı arasında gerçekleşti. Hannoverliler savaşı kazandılar ancak daha sonra daha büyük ve güçlendirilmiş bir Prusya ordusu tarafından kuşatıldılar. Güneydeki Bavyera müttefikleriyle bağlantı kuramayan Hannoverlılar teslim oldu.

Bu, Hannover Ordusu'nun sonunu ve Hannover'in, Almanya'yı sistematik olarak modern ulus devlete birleştiren gelişen Prusya'ya ilhakını işaret etti.

Arkaplan

Prusya kralı I. Wilhelm, "İçeride bir tilki gibi sıkışmış hissettiğini, kendi çıkış yolumu ısırmaktan başka] seçeneği olmadığını"[1] ilan ettikten sonra, Cermen prensliklerinin çoğunu fethetmek ve birleştirmek için Avusturya-Prusya Savaşı'nı başlattı. 1866'dan önce birçok küçük Alman devleti vardı; savaş beklentisiyle, arzularına ve hedeflerine bağlı olarak Avusturya veya Prusya ile ittifak kurdular. Prusya'yı çevreleyen krallıkların çoğu, özerkliklerini Prusya'ya kaptırma korkusuyla Avusturya ile ittifak kurdu. Sonuç olarak, Prusya coğrafi olarak izole edildi. Prusya, Baltık Denizi'ne karşı sıkışmıştı ve bu da Wilhelm'in bu açıklamayı yapmasına neden oldu. Hannover Kralı V. George, Avusturyalılar ve Prusyalılarla bağımsız bir şekilde müzakere edebileceğine inanıyordu; bu da diğer Alman devletlerine katılarak güçlerini güçlendirmek için kullanılabilecek zamanı boşa harcamıştı. Sonunda bunu yapmaya çalıştığında, çok geçti. Hannover'in saflığını gösteren bir örnek olarak, George'un Dışişleri Bakanı, Bismarck'ın başka bir ülkeyi işgal etmeden önce altı haftalık bir ara verilmesi konusunda ısrar eden yasayı asla çiğnemeyeceğini ilan etti.[2] 15 Haziran 1866'da Wilhelm, Hannover, Saksonya ve Kassel'e derhal silahsızlanmalarını emretti ve böylece Avusturya'nın müttefikleriyle savaş fiilen başlamış oldu.[3] 16 Haziran'da Prusya kuvvetleri üç Alman devletine karşı harekete geçti; General August Karl von Goeben'in kuvvetleri Hannover'e yaklaşıyordu.

Muharebe

Sol: Langensalza Muharebesi (1866) Hanover Madalyası, Kral V. George tarafından bu muharebede savaşan birliklerine verilmiştir, ön yüz.
Sağ: Langensalza Muharebesi (1866) Hannover Madalyası, arka yüz.

Hannover mükemmel bir konumda başladı, çünkü Prusya saldırısı Hannover yaz tatbikatları sırasında gerçekleşmişti ve ordusu zaten seferber edilmişti. Prusya kuvvetlerinin toplam büyüklüğünün farkına varan George, General Alexander von Arentschildt komutasındaki 19.000 kişilik ordusuna hızla geri çekilmelerini ve Bavyera müttefikleriyle bağlantı kurmak için güneye doğru yürümelerini emretti.[4]

Prusya, Hannover'a toplam 40.000 asker sıkıştırdı ve Hannover, General Falckenstein, Goeben, Flies ve Beyer komutasındaki dört müfrezeye bölündü. Savaşacak bir ordunun olmadığını fark eden Falckenstein, Hannover başkentine, yürüyen Hannoverlıların kuzeyine, muhalefetle karşılaşmadan yürüdü. Prusya komutanı General Helmuth von Moltke de Goeben'e kuzeye gitmesini emretti ve karşılığında Beyer'i Hannoverlıları n güneyine konuşlandırdı ve 9.000 askerle Flies hızla batıya doğru yürüdü. Bu, Hannover ordusunun etrafında bir kutu oluşturdu ve Prusya'nın kendisi de Doğu tarafını oluşturdu.[5]

Moltke, Flies'a sıkıca tutunmasını ve Falckenstein'ın kuvvetleri kuzeyden ana Prusya saldırısını gerçekleştirirken batıya doğru ilerlemeye çalışan Hannoverlıları durdurmasını emretti. Emirlerine doğrudan karşı gelerek, Flies müfrezesini topladı ve doğrudan Hannover ordusuna saldırdı.[6][7]

Kuzeydeki Thamsbruck'a doğru bir aldatmacanın ardından, Flies komutasındaki Prusya kuvvetleri Merxleben'e doğru yoğun bir saldırı düzenledi. Çok daha büyük olan Hannover kuvveti ve topçu ateşi onları gerçek Langensalza şehrine doğru geri püskürttü. Prusya müfrezesinin iki katından fazla bir kuvvete sahip olan Arentschildt, Flies'ın birliklerini sert bir şekilde bozguna uğratarak 900'den fazla adamı esir aldı.

Hannoverlılar gerçek savaşta kesin bir zafer elde etmiş olsalar da, çatışma onların hareketini durdurdu ve kuzeyden ve güneyden gelen diğer Prusya kuvvetlerinin savaş alanında birleşmesini sağladı. Seçenekleri kalmayan George ve Hannoverlılar, Bavyera müttefiklerinden daha uzak olan doğuya doğru geri çekildiler. Harz Dağları'na sıkışan ve seçenekleri kalmayan George, savaştan iki gün sonra Nordhausen'de teslim oldu.[8]

Kaynakça

Notlar

  1. ^ Wawro, p. 74
  2. ^ Friedjung, p. 206-207
  3. ^ Malleson, p. 119
  4. ^ Dupuy, p. 80
  5. ^ Malleson, p. 125
  6. ^ Wawro, p. 80
  7. ^ Bucholz p. 122
  8. ^ Friedjung, p. 207

Kaynaklar

  • Austria- Militärische Berichte, Officieller Bericht über die Kriegsereignisse zwischen Hannover und Preussen im Juni 1866 und Relation der Schlacht bei Langensalza am 27. Juni 1866 (Wien:Commissionsverlag von Carl Gerold’s Sohn, 1866).
  • Arden Bucholz, Moltke and the German Wars, 1864-1871 (New York: Palgrave, 2001).
  • COL. T.N. Dupuy, A Genius for War: The German Army and General Staff, 1807-1945 (Fairfax: Hero Books, 1984).
  • Heinrich Friedjung, The Struggle for Supremacy in Germany 1859-1866 (New York: Russell & Russell, 1897).
  • COL. G. B. Malleson, The Refounding of the German Empire, 1848-1871 (London: Seeley & Co., 1904).
  • Geoffrey Wawro, The Austro-Prussian War: Austria’s War with Prussia and Italy in 1866 (Cambridge: Cambridge University Press, 1996).