Konstal 14N
Rekonstrukcja wyglądu katowickich tramwajów 14N+14ND | |
Dane ogólne | |
Kraj produkcji | Polska |
---|---|
Producent | Konstal |
Miejsce produkcji | |
Lata produkcji | 1963, 1967 |
Dane techniczne | |
Liczba członów | 1 |
Długość | 13 390 mm |
Szerokość | 2400 mm |
Wysokość | 3060 mm |
Rozstaw wózków | 1435 mm |
Rozstaw osi w wózkach | 1900 mm |
Układ osi | Bo’Bo’ |
Moc silników | 4 × 41,5 kW |
Typ silników | |
Napięcie zasilania | 600 V |
Wnętrze | |
Wysokość podłogi | 850 mm |
Konstal 14N – typ prototypowego wagonu tramwajowego, wyprodukowanego w 1963 r. oraz w 1967 r. w zakładach Konstal w Chorzowie. Ogółem powstały trzy egzemplarze (dwa wagony silnikowe i jeden doczepny). W założeniu tramwaje 14N miały być uproszczoną konstrukcyjnie wersją stworzonego dla Warszawy tramwaju Konstal 13N, opracowaną na potrzeby pozostałych polskich miast z transportem tramwajowym[1]. Z powodu awaryjności prototypów nie rozpoczęto produkcji seryjnej.
Konstrukcja
Konstal 14N był jednoczłonowym, jednokierunkowym tramwajem silnikowym. Pod względem mechanicznym jest identyczny ze swoim poprzednikiem, tramwajem 13N. Nadwozie oparte było na dwóch dwuosiowych wózkach napędowych; każdą oś napędzał jeden silnik prądu stałego. Z prawej strony nadwozia umieszczono troje czteroczęściowych drzwi harmonijkowych. Motorniczy kierował tramwajem za pomocą nastawnika jazdy w formie kierownicy[1]. Energia elektryczna pobierana była z sieci trakcyjnej poprzez pantograf nożycowy. W porównaniu z tramwajami 13N zmieniono sposób rozruchu silników na bezpośredni[2]. Prąd zatem był sterowany bezpośrednio za pomocą nastawnika (jak w wagonach typu N), zamiast styczników.
Prototypowe wagony silnikowe odróżniały się kilkoma rozwiązaniami konstrukcyjnymi. Pierwszy prototyp z 1963 r. nie mógł być eksploatowany w składzie z innym tramwajem, podczas gdy drugi prototyp z 1967 r. wyposażono już w gniazda sterowania wielokrotnego. Ponadto w 1967 r. powstał prototyp wagonu doczepnego biernego o oznaczeniu 14ND. W porównaniu z wagonami silnikowymi doczepa 14ND pozbawiona była kabiny motorniczego i pantografu, a także nie posiadała napędu (silników). Natomiast jej ściana przednia była identyczna z tylną.
Dostawy
Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Polska | konurbacja górnośląska | 14N | 1963, 1967 | 2 | 129, 140 | prototypy, po 1969 r. nr 140 przebudowano na 13NS | [3] |
14ND | 1967 | 1 | 141 | prototyp, po 1969 r. przebudowana na 13NSD | |||
Łączna liczba: | 3 |
Pierwszy prototyp 14N dostarczono do konurbacji górnośląskiej, gdzie kursował z numerem taborowym 129. Został wycofany z eksploatacji w 1971 r. lub w 1975 r. i zezłomowany[1][4]. Drugi prototyp wraz z doczepą bierną także dostarczono do konurbacji górnośląskiej. Silnikowy 14N otrzymał numer taborowy 140, natomiast doczepa 14ND numer 141[4]. Z uwagi na wysoką awaryjność prototypowego składu (problemy z hamulcami w doczepie, niewielka wytrzymałość nastawnika jazdy i silników na udar prądowy podczas rozruchu[2]) obydwa wagony przebudowano na typ 13NS oraz 13NSD poprzez montaż stycznikowego układu rozruchu[5]. Ich eksploatacja została zakończona w 1985 r.[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d www.kmk.krakow.pl – najpopularniejszy tramwaj na świecie – PCC, część 4: Polska [online], www.kmk.krakow.pl [dostęp 2020-04-18] .
- ↑ a b TomaszT. Igielski TomaszT., Od tramwaju N do 116N, „Technika Transportu Szynowego”, 3, 1998, s. 5–14 .
- ↑ -=[Fotogaleria Transportowa]=- – Phototrans.eu [online], phototrans.pl [dostęp 2020-04-18] .
- ↑ a b WPK » Baza taboru [online], tabor.wpk.katowice.pl [dostęp 2020-04-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-24] .
- ↑ Prywatna Strona Miłośnika Komunikacji Miejskiej i Szynowej – Powrót wagonu 13N na Śląsk [online], www.psmkms.krakow.pl [dostęp 2020-04-18] .
Linki zewnętrzne
- Zdjęcie pierwszego prototypu 14N
- p
- d
- e
Tramwaje |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wagony metra |
| ||||||||||
Lokomotywy kopalniane |
| ||||||||||
Wagony towarowe |
|
1 – prototyp, 2 – produkcja seryjna