Połączenie gwintowe

Połączenia gwintowe – połączenia rozłączne bezpośrednie kształtowo-cierne, gdyż łącznikami wiążącymi są występy i odpowiadające im wgłębienia, w postaci gwintów, są ukształtowane na elementach głównych^[1]. Połączenia gwintowe zwykle znajdują zastosowanie jako połączenia ruchowe w mechanizmach zamieniających ruch obrotowy na postępowy np. napędach obrabiarek, prasach czy podnośnikach. Połączeniami gwintowymi spoczynkowymi jest np. połączenie rurowe.

Minimalna długość połączenia gwintowego gwarantująca przeniesienie zadanego obciążenia ${\displaystyle F}$

${\displaystyle H={\frac {4FnP}{\pi (D^{2}-D1^{2})k_{d}}},}$

gdzie:

${\displaystyle F}$ – zadana siła rozciągająca połączenie,

${\displaystyle n}$ – przyjęty współczynnik bezpieczeństwa,

${\displaystyle P}$ – skok gwintu,

${\displaystyle D}$ – średnica nominalna gwintu zewnętrznego,

${\displaystyle D1}$ – średnica nominalna gwintu wewnętrznego,

${\displaystyle k_{d}}$ – naprężenia dopuszczalne ${\displaystyle k_{d}=0{,}2\cdot k_{c},}$

${\displaystyle k_{c}}$ – dopuszczalne naprężenia naciskające.

• połączenie śrubowe