75 Pułk Zmechanizowany
Historia | |
Państwo | Polska |
---|---|
Sformowanie | 1957 |
Rozformowanie | 1989 |
Tradycje | |
Święto | 22 kwietnia |
Rodowód | 75 Pułk Piechoty |
Kontynuacja | 75 Ośrodek Materiałowo-Techniczny |
Organizacja | |
Numer | JW 2188[1] |
Dyslokacja | Bartoszyce |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | Wojska zmechanizowane |
Podległość | |
Skład | Etat Nr 30/225 |
75 Pułk Zmechanizowany (75 pz) – oddział Wojsk Zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL.
Historia pułku
Latem 1957 roku 75 Pułk Piechoty stacjonujący w garnizonie Bartoszyce został przeformowany w 75 Pułk Zmechanizowany i podporządkowany dowódcy 15 Dywizji Zmechanizowanej im. Gwardii Ludowej.
30 września 1967 roku pułk przyjął dziedzictwo tradycji 1 Brygady Piechoty Zmotoryzowanej. Jednocześnie dzień 22 kwietnia ustanowiony został świętem pułku[2].
W terminie do 31 października 1989 roku jednostka została przeformowana w 75 Ośrodek Materiałowo-Techniczny (JW 2188), który w 1994 roku przekształcony został w 20 Brygadę Zmechanizowaną.
75 Pułk Zmechanizowany był jednostką mobilizującą. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „PM-83” formował 85 Pułk Zmechanizowany należący do 26 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej.
Żołnierze 75 pz
Dowódcy pułku:
- mjr dypl. Apoloniusz Golik
- ppłk dypl Norbert Raubo
- ppłk dypl. Włodzimierz Husak
- mjr dypl. Jerzy Pomykała (ostatni)
Oficerowie:
Struktura organizacyjna pułku w latach 80. XX wieku
- Dowództwo i sztab
- 3 x bataliony zmechanizowane[3]
- 3 x kompanie zmechanizowane
- bateria moździerzy 120mm
- pluton plot
- pluton łączności
- batalion czołgów
- 3 kompanie czołgów
- pluton łączności
- kompania rozpoznawcza
- bateria haubic 122mm
- bateria ppanc
- kompania saperów
- bateria plot
- kompania łączności
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
- pluton ochrony i regulacji ruchu
- 3 x bataliony zmechanizowane[3]
Od października 1977 roku na bazie batalionu zmechanizowanego utworzona została Szkoła Podoficerska i Młodszych Specjalistów szkoląca załogi BWP-1 dla potrzeb innych jednostek. Funkcjonowała do 1988 roku, a następnie została przeniesiona do 49 pz w Wałczu.
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
- ↑ Rozkaz Nr 025/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 30 września 1967 roku w sprawie przekazania jednostkom wojskowym historycznych nazw i numerów oraz ustanowienia dorocznych świąt jednostek (Dz. Rozk. Tjn. MON Nr 10, poz. 53).
- ↑ Bataliony etatu "W" wyposażone były w transportery opancerzone Skot 2 AP.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Kazimierz Czernikowski, 16 Pomorska Dywizja Zmechanizowana im. Króla Kazimierza Jagiellończyka, Drukarnia W&P Edward Waszkiewicz, Elżbieta Panter s. c., Malbork 2001, ISBN 83-86590-02-5.
- p
- d
- e
Korpusy (rozformowane) |
| ||||
---|---|---|---|---|---|
Dywizje |
| ||||
Brygady |
| ||||
Pułki (rozformowane) |
| ||||
Szkoły |
|