III Batalion Saperów

Ten artykuł dotyczy polskiego III Batalionu Saperów. Zobacz też: inne bataliony saperów noszące numer „3”.

III Batalion Saperów (III bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.

III Batalion Saperów, powstał w grudniu 1919 r. z 3 i 5 kompanii II batalionu 1 pułku inżynieryjnego. Kompanie te zostały przemianowane w 1 i 2 kompanię saperów. Od tego czasu batalion walczy w składzie dowództwa i 1 kompanii saperów przy 3 Dywizji Piechoty Legionów, a 2 kompania saperów do września 1920 roku w składzie 1 Dywizji Piechoty Legionów, a następnie do stycznia 1921 roku w składzie 3 Armii, w którym to czasie odchodzi do 3 Dywizji Piechoty Legionów.

W 1920 roku w skład batalion weszła 3 kompania saperów i kolumna saperska nr 3. Batalionem dowodził początkowo kapitan Artur Włodzimierz Górski następni w zastępstwie porucznik Stanisław Perko, a kolejnym dowódcą został porucznik Stanisław Arczyński, dowodzi nim do końca wojny i później do sierpnia 1925 roku.

Do najświetniejszych czynów tego batalionu zaliczyć należy obronę Lwowa – Persenkówki. 13 stycznia 1919 roku w czasie wypadu na Kozice i Damanyż zginął śmiercią bohaterską dowódca 1 kompanii saperów podporucznik Marian Ejzert. 17 i 18 lutego 1919 w czasie wypadu na Korzec ginie podporucznik Ludwik Nebelski. 20 czerwca 1920 r., ginie wraz z całym plutonem podporucznik Kazimierz Gawkowski. Szlak marszu 3 batalionu saperów to Lwów–Wilno–Dźwińsk–Kijów–Warszawa^[1].

W 1921 roku III bsap został włączony w skład 2 pułku saperów kaniowskich w Puławach. W 1925 roku w skład III bsap została włączona jedna z kompanii zlikwidowanego XXVII bsap. Kompania ta została przemianowana na 3/III bsap.

W 1929 roku batalion został rozformowany.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Żołnierze III Batalionu Saperów.

Dowódcy batalionu

• kpt Artur Włodzimierz Górski (20 XI 1918 – I 1919 ?)
• por. Stanisław Perko (p.o. od XII 1919^[2])
• por. Stanisław Arczyński (1920 - VIII 1925^[2])
• mjr Zenon Lenczewski^[3] (VIII 1926^[4] – XII 1929)

Oficerowie

• por. Bohdan Staniszewski – dowódca 3/III bsap †9 VI 1920^[5]
• ppor. Marian Ejzert - dowódca 1/III bsap †13 I 1919 Persenkówka, pośmiertnie odznaczony VM i KW^[6]
• ppor. Ludwik Nebelski †17 II 1919 Kozice, pośmiertnie odznaczony VM^[7]
• ppor. Kazimierz Gawkowski †28 VI 1920 Korzec, pośmiertnie odznaczony VM^[7]
• ppor. Mieczysław Niedzielski
• por. Władysław Weryho

• Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281. 
• Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
• Romuald Bielski: Dziesięć lat istnienia 2-go Pułku Saperów Kaniowskich 1918-1928. Puławy: 2 Pułk Saperów Kaniowskich, 1928.