1 Zaporoska Brygada Artylerii

1 Zaporoska Brygada Artylerii
Historia
Państwo

 Ukraińska Republika Ludowa

Sformowanie

1920

Rozformowanie

1921

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Hryhoryj Sawczenko

Ostatni

sot. Jurij Kononiw

Działania zbrojne
Wojna polsko-bolszewicka,
Wojna ukraińsko-sowiecka
Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

1 Zaporoska DS

1 Zaporoska Brygada Artylerii – oddział artylerii Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej.

Formowanie

Rozkazem dowódcy 1 Zaporoskiej Dywizji Strzelców z 16 września 1920 na dowódcę 1 Zaporoskiej BA wyznaczono ppłk. Hryhoryja Sawczenkę, a 1 samodzielny konno-górski dywizjon artylerii wyznaczył na zalążki czterech oficerów – ppłk. Kostiantyn Łypowecki objął stanowisko oficera sztabowego ds. poruczeń, sot. Juhen Nesterenko dowódcy łączności, chor. Jakiw Aleksandriw adiutanta brygady, a chor. Mychajło Nesterow młodszego oficera. Dowództwo brygady posiadało wobec wszystkich jednostek artylerii dywizji uprawnienia inspektorskie i administracyjne[1].

W październiku Armia URL przeprowadziła mobilizację. W jej wyniku liczebność jej oddziałów znacznie wzrosła[2]. W związku z podpisaniem przez Polskę układu o zawieszeniu broni na froncie przeciwbolszewickim, od 18 października wojska ukraińskie zmuszone były prowadzić działania zbrojne samodzielnie[3].

1 Zaporoska Brygada Artylerii istniała w polskich obozach internowania formalnie do 2 lipca 1921, kiedy została zredukowana do zbiorczej baterii artylerii 1 Zaporoskiej Dywizji Strzelców[4]

Struktura organizacyjna

Stan w listopadzie 1920[5]

  • dowództwo i sztab
  • 1 bateria 1 Zaporoskiego kurenia artylerii
  • 3 bateria 1 Zaporoskiego kurenia artylerii
  • 1 samodzielna Zaporoska bateria artylerii ciężkiej
  • 2 bateria artylerii konnej 1 samodzielnego konno-górskiego dywizjonu artylerii

16 listopada 1920 brygada posiadała: 730 ludzi (39 oficerów, urzędnik wojskowy, 631 szeregowych liniowych, 39 nieliniowych, 20 woźniców); 243 konie (9 wierzchowych, 114 taborowych, 120 zaprzęgowych)[4].

Żołnierze oddziału

Dowództwo jednostki[6]
Stopień, imię i nazwisko
Okres pełnienia służby
Uwagi
Dowódcy brygady
ppłk Hryhoryj Sawczenko 10 IX 1920 - 20 IV 1921
ppłk Semen Łoszczenko 20 IV - 26 VI 1921
sot. Jurij Kononiw 26 VI - 2 VII 1921
Adiutanci
chor. Jakiw Aleksandriw
por. Iwan Wejland

Przypisy

  1. Rukkas 2020 ↓, s. 331.
  2. Legieć 2002 ↓, s. 189.
  3. Legieć 2002 ↓, s. 177.
  4. a b Rukkas 2020 ↓, s. 333.
  5. Rukkas 2020 ↓, s. 331–333.
  6. Rukkas 2020 ↓, s. 334.

Bibliografia

  • Jacek Legieć: Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w kampanii polsko-bolszewickiej 1920 r.. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2002. ISBN 83-7322-529-3.
  • Andrij Rukkas: Razem z Wojskiem Polskim. Armia Ukraińskiej Republiki Ludowej w 1920 roku. Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej–Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2020. ISBN 978-83-8098-843-9.
  • p
  • d
  • e
  • p
  • d
  • e
Wojska
WP
fronty
armie
  • 1 Armia
  • 2 Armia
  • 3 Armia
  • 4 Armia
  • 5 Armia
  • 6 Armia
  • 7 Armia
  • Rezerwowa
dywizje
grupy
RKKA
fronty
  • Zachodni
  • Południowo-Zachodni
armie
grupy
dywizje
strzeleckie
kawalerii
  • 4
  • 6
  • 8
  • 10
  • 11
  • 14
  • 15
  • 16
  • 17
ACzURL
dywizje
Bitwy
kampania 1919–1920
wyprawa kijowska
działania odwrotowe
Front Ukraiński
operacja lwowska
działania odwrotowe
Front Północno-Wschodni
Bitwa Warszawska
kampania jesienna